Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017

Ο νόμος δεν είναι απλά ένα φίδι που δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους

(από post μου στο facebook)

Στο εξής η επίσχεση εργασίας θα θεωρείται "σιωπηρή δήλωση βούλησης" από μέρους του εργαζομένου να "λυθεί η σύμβαση εργασίας του".

Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό;

Όσους μήνες και να σ'αφήσουν απλήρωτο, αν αρνηθείς να δουλέψεις μέχρι να πληρωθείς, θα απολύεσαι κανονικά και με τις ευλογίες του νομοθέτη. Σε τέτοιο μπουρδελιστάν ζούμε και πληρώνουμε και φόρους.

Σε αυτή τη τόσο δύσκολη εποχή, τώρα που ο εργαζόμενος -που συχνά είναι και ο μόνος στην οικογένεια- έχει ανάγκη τα λεφτά περισσότερο από ποτέ, ο πουτάνας γιος και τριμαλάκας ο νομοθέτης διευκολύνει την άνευ πληρωμής υπερεκμεταλλεύσή του συνειδητά, μεθοδευμένα, και μεσ'τα μουτσούνια μας.

Ο νόμος δεν είναι απλά ένα φίδι που δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους -και απλά αφήνει τους "παπουτσωμένους" να κάνουν ό,τι τους καυλώσει. Είναι ένα φίδι που σέρνεται, ξεφτιλισμένα, δίπλα στους τελευταίους και γουστάρει, ένα φίδι που ακινητοποιεί τους ξυπόλυτους με το δηλητήριό του για να τους κατατραμπουκίσουν οι πάνοπλοι "παπουτσωμένοι" και να τους πάρουν και το λερωμένο σώβρακο με το οποίο έχουν απομείνει. Τα πανάκριβα που φοράνε εκείνοι, βλέπεις, δεν είναι αρκετά.

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι, αφού δεν έχουμε τις αρχιδόμπαλες να τα κάνουμε όλα στάχτη και μπούρμπερη ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται, για ποιο λόγο δεν μεταναστεύουμε μαζικά στο εξωτερικό. Για ποιο λόγο δεν παίρνουμε το πουλόδρομο άπαντες, να αφήσουμε εδώ μονάχα τα λαμόγια και τους εκμεταλλευτές να πνιγούν στο βόθρο τους.

Μας λείπει και ο εγκέφαλος εκτός απ'τα μπράτη;