Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2019

"Att vara en riktig man är att..."

Jag vet inte, men det säkert inte är att gråta och visa känslor.

Det finns en anledning till att pojkar förväntas kunna kontrollera känslorna och inte visa dem, medan för tjejerna finns det inget social påtryckning om att förvärva sådana förmågor: en man kan bli farligare ifall han inte kontrollerar känslorna. Jag vet att det låter sexistiskt för några av er, men tillåt mig utveckla.

Är det en tillfällighet att varenda gång ni hör om två personer som började förolämpa och slutligen dödade varandra för en parkeringsplats, de är nästan alltid män? Det är inte ett statistisk anomali: på grund av båda evolutionära och sociala anledningar, känslor av en man kan bevisa sig vara farligare än en kvinnans.

Vare sig på grund av vår testosterone, vare sig på grund av infödda hjärntstrukturer som är olika hos män och kvinnor, eller på grund av sociala stereotyper som inte ska sluta finnas i nära framtiden, män kännetecknas av en tendens att bli arg oftare, och att vara aggressiva när de blir så. Jag hävdar inte att det är rätt eller att de som inte beter sig som neanderthaler är inte "riktiga män" -jag bara säger att det finns några statistiska skillnader.

Kanske anledningen till att män förväntas lära sig kontrollera sina känslor är att våra förfäder var medvetna om att när en man inte lär sig göra så, så är det mer sannolikt att man ska utföra antisociala handlingar. Undervisa inte din son att kontrollera sig för att inte gråta när han är ett barn, och du får en vuxen som inte kan kontrollera sig för att inte bråkas.

Den här skitsnacken -att det inte är ett problem om en man uttrycker känslorna- måste ta slut.


Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019

Το καραγκιοζιλίκι της "νομιμοφροσύνης"

Η άρχουσα τάξη στον μεσαίωνα παραμύθιαζε το πόπολο ότι κάθε πράξη της είναι σύμφωνη με το λόγο του Θεού, αν όχι και υπαγορευμένη από αυτόν. Έναν λόγο του θεού που έκοβε και έραβε στα μέτρα της, ανάλογα με τα  συμφέροντα την εκάστοτε χρονική συγκυρία, με περίπλοκες θεολογικές πραγματειες των οποίων η ανάγνωση και κατανόηση  απαιτούσε χρόνο και γνώσεις που το πόπολο στερείτο.

Έτσι, το έπειθε άλλοτε το έπειθε να αποδεχθεί την επικυριαρχία εκείνων που ήταν δήθεν πιο κοντά στο θεό, και άλλοτε να σκοτώσει και να σκοτωθεί για να φάνε καλύτερα οι ήδη χορτασμένοι.

Η ίδια μεσαιωνική άρχουσα τάξη παραμύθιαζε το πόπολο ότι δήθεν ο θεός το προστάτευε, μεριμνούσε για εκείνο, και ότι τους αντιμετώπιζε όλους ως ίσους. Μεγαλογαιοκτήμονες, δουλοπάροικοι, πρίγκηπες και βασιλείς -όλοι ήταν το ίδιο για τον Πάνσοφο, Παντοδύναμο, και Πανάγαθο θεούλη, ο οποίος θα τιμωρούσε τους κακούς χωρίς έλεος όποιοι και αν ήταν.

Σήμερα η άρχουσα τάξη παραμυθιάζει το πόπολο ότι κάθε της πράξη είναι σύμφωνη με τον Νόμο, αν όχι και υπαγορευμένη από αυτόν. Έναν νόμο που κόβει και ράβει στα μέτρα της ανάλογα με τα συμφέροντα την εκάστοτε χρονική συγκυρία, με περίπλοκες νομολογίες των οποίων η ανάγνωση και κατανόηση απαιτεί χρόνο και γνώσεις που το πόπολο στερείται.

Έτσι, το πείθει... όχι απαραίτητα να σκοτώνει και να σκοτώνεται. Αυτά είναι παλιομοδίτικα και ξεπερασμένα. Και κοστοβόρα επίσης, μιας και σήμερα οι πόλεμοι δεν γίνονται με σπάθες αλλά με ελικόπτερα και drones που κοστίζουν δισεκατομμύρια οπότε αίφνης γίναμε "ειρηνιστές" και "πολιτισμένοι".

Το πείθει για την αναγκαιότητα να φορολογηθούμε· να διεκπεραιώνουμε τις συναλλαγές μας μέσω τραπέζης· να μην αμυνόμαστε ποτέ ενάντιόν της με αποτελεσματικά μέσα, μιας και ο νόμος τα απαγορεύει· να χαιρόμαστε με τη μαζική παρακολούθηση, αφού βοηθάει στην επιβολή του νόμου· να μην τολμήσουμε να πάρουμε τη κατάσταση στα χέρια μας αν τυχόν μας κάνει πουστιά ο εργοδότης μας· και αν ο κάθε Μηλιώνης τη σκαπουλάρει με δυο χρονάκια στη μπουζού ενώ έφαγε 250.000.000 ενώ κουλουροπώληδες εκτίουν ποινές κάθειρξης για πενταροδεκάρες... ο Νόμος ξέρει καλύτερα από εσένα, μικρέ και αδαή. 

Η ίδια άρχουσα τάξη παραμυθιάζει το πόπολο ότι δήθεν ο νόμος το προστατεύει, μεριμνεί για εκείνο, και ότι τους αντιμετωπίζει όλους ως ίσους. Μεγαλοκεφαλαιούχοι, εργάτοϋπάλληλοι, υπουργοί και βιομήχανοι -όλοι είναι το ίδιο για τον πάνσοφο, παντοδύναμο, και δικαιότατο νόμο, ο οποίος θα τιμωρήσει τους κακούς χωρίς έλεος όποιοι και αν είναι.

Η λέξη "νομιμόφρονας" είναι συνώνυμη του "άφρονας", και αν πιστεύετε πως ο νόμος είναι εκεί για να σας προστατέψει χωρίς να είστε πλούσιοι, είμαι έτοιμος να στοιχηματίσω πως πιστεύετε και στον άγιο Βασίλη, στον αλλάχ, και στα στρουμφάκια.

Το μεσαιωνικό πόπολο βάραγε παλαμάκια με το κάψιμο άθεων, αιρετικών, και "μαγισσών" στη πυρά, επειδή "ήταν ο νόμος του θεού".

Το σύγχρονο πόπολο βαράει παλαμάκια με το κυνήγι σε βάρος κάθε αντιστεκόμενου. Και χαίρεται όταν οι κακοί αναρχοκουμουνιστές των εξαρχείων τρώνε ξύλο. Είναι, βλέπεις, "νόμος του κράτους", που πρώτιστο χρέος του καλού ηλιθίου πολίτη είναι να τον τηρεί...