Κάποτε οι άρχοντες δικαιολογούσαν την εξουσία τους επικαλούμενοι καταγωγή από θεούς και ήρωες. Ο Φαραώ όφειλε την εξουσία του στην ένδοξη/θεόσταλτη καταγωγή του, και οι υποτελείς του ήταν υποτελείς από την ταπεινή/όχι-τόσο-θεόσταλτη δική τους καταγωγή. Οι Ινδοί ηγεμόνες την όφειλαν επίσης στην ένδοξη/θεόσταλτη καταγωγή τους, μα και στο "πεπρωμένο" τους -ήταν το "κάρμα" τους να είναι άρχοντες και ήταν το "κάρμα" των υποτελών να είναι υποτελείς.
Αργότερα, και επειδή η καταγωγή ήταν εύκολα αμφισβητήσιμη, οι άρχοντες δικαιολογούσαν την εξουσία τους επειδή ήταν κοντά στο "Θεό". Ο Βυζαντινός Αυτοκράτωρ ήταν ο επίλεκτος του Θεού, όπως και οι βασιλείς της Αγγλίας. Ο Πάπας μιλούσε με το Θεό αυτοπροσώπως και τα λόγια του ήταν οι εντολές του Πατρός. Ο μεγαλογαιοκτήμονας ήταν και αυτός κοντά στον Κύριο. Εσύ, ο υποτελής, ζούσες στη μιζέρια επειδή ήσουν "αμαρτωλός", και "όχι αρκετά πιστός".
Οι άρχοντες σήμερα δεν είναι πολιτικοί ηγεμόνες αλλά οικονομικοί γίγαντες που κυβερνούν απ'τα παρασκήνια. Τραπεζίτες. Μεγαλοβιομήχανοι. Εφοπλιστές. Επενδυτές. Επιχειρηματίες. Οι πάσης φύσεως φραγκάτοι και προγουλιαστοί. Σε αυτή τη σύγχρονη φεουδαρχία -όπου ο εργαζόμενος δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ αντί πινακιου φακης σαν μεσαιωνικός δουλοπάροικος-, τη θέση των γαιοκτημόνων την έχουν άλλοι, μικρότεροι άρχοντες, που με την εύνοια των μεγαλοκαρχαριών και του νόμου εξαγοράζουν το μόχθο του εργαζόμενου με εκβιαστικά διλήμματα.
Σήμερα, μετά το διαφωτισμό και την επισφαλή θέση των θρησκειών, οι άρχοντες -μικροί και μεγάλοι- δικαιολογούν την εξουσία τους με την... εργατικότητα και την... εξυπνάδα τους. Το ότι είναι ψηλά οφείλεται στο πολύ υψηλό IQ που έχουν. Στο ότι δούλεψαν σκληρά και επίμονα, και έχτισαν την αυτοκρατορία τους με τον τίμιο ιδρώτα τους. Στο ότι είχαν αληθινή θέληση και πίστεψαν στον εαυτό τους. Εσύ είσαι φτωχός επειδή είσαι ηλίθιος, επειδή είσαι τεμπέλης και κοπρόσκυλο, και επειδή σου λείπει το "πνεύμα αποταμίευσης".
Στα παραμύθια των αρχόντων, τότε και τώρα, υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής: αυτοί έτσι γεννήθηκαν και έτσι θα μείνουν, και εσύ επίσης έτσι γεννήθηκες και έτσι θα μείνεις. Είναι η φύση σου να είσαι από κάτω, και η φύση τους να σε καβαλάνε. Γι'αυτό και πρέπει να το υπομείνεις καρτερικά. Και έτσι να ζουν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα.
Πόσο ξεφτιλισμένοι οι καιροί που οι γνωριμίες βαφτίζονται "εργατικότητα", η καθαρή τύχη "ιδρώτας", η πονηριά "ευφυΐα", η παρανομία "θέληση", και η εκμετάλλευση των άλλων "πνεύμα αποταμίευσης".
Αργότερα, και επειδή η καταγωγή ήταν εύκολα αμφισβητήσιμη, οι άρχοντες δικαιολογούσαν την εξουσία τους επειδή ήταν κοντά στο "Θεό". Ο Βυζαντινός Αυτοκράτωρ ήταν ο επίλεκτος του Θεού, όπως και οι βασιλείς της Αγγλίας. Ο Πάπας μιλούσε με το Θεό αυτοπροσώπως και τα λόγια του ήταν οι εντολές του Πατρός. Ο μεγαλογαιοκτήμονας ήταν και αυτός κοντά στον Κύριο. Εσύ, ο υποτελής, ζούσες στη μιζέρια επειδή ήσουν "αμαρτωλός", και "όχι αρκετά πιστός".
Οι άρχοντες σήμερα δεν είναι πολιτικοί ηγεμόνες αλλά οικονομικοί γίγαντες που κυβερνούν απ'τα παρασκήνια. Τραπεζίτες. Μεγαλοβιομήχανοι. Εφοπλιστές. Επενδυτές. Επιχειρηματίες. Οι πάσης φύσεως φραγκάτοι και προγουλιαστοί. Σε αυτή τη σύγχρονη φεουδαρχία -όπου ο εργαζόμενος δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ αντί πινακιου φακης σαν μεσαιωνικός δουλοπάροικος-, τη θέση των γαιοκτημόνων την έχουν άλλοι, μικρότεροι άρχοντες, που με την εύνοια των μεγαλοκαρχαριών και του νόμου εξαγοράζουν το μόχθο του εργαζόμενου με εκβιαστικά διλήμματα.
Σήμερα, μετά το διαφωτισμό και την επισφαλή θέση των θρησκειών, οι άρχοντες -μικροί και μεγάλοι- δικαιολογούν την εξουσία τους με την... εργατικότητα και την... εξυπνάδα τους. Το ότι είναι ψηλά οφείλεται στο πολύ υψηλό IQ που έχουν. Στο ότι δούλεψαν σκληρά και επίμονα, και έχτισαν την αυτοκρατορία τους με τον τίμιο ιδρώτα τους. Στο ότι είχαν αληθινή θέληση και πίστεψαν στον εαυτό τους. Εσύ είσαι φτωχός επειδή είσαι ηλίθιος, επειδή είσαι τεμπέλης και κοπρόσκυλο, και επειδή σου λείπει το "πνεύμα αποταμίευσης".
Στα παραμύθια των αρχόντων, τότε και τώρα, υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής: αυτοί έτσι γεννήθηκαν και έτσι θα μείνουν, και εσύ επίσης έτσι γεννήθηκες και έτσι θα μείνεις. Είναι η φύση σου να είσαι από κάτω, και η φύση τους να σε καβαλάνε. Γι'αυτό και πρέπει να το υπομείνεις καρτερικά. Και έτσι να ζουν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα.
Πόσο ξεφτιλισμένοι οι καιροί που οι γνωριμίες βαφτίζονται "εργατικότητα", η καθαρή τύχη "ιδρώτας", η πονηριά "ευφυΐα", η παρανομία "θέληση", και η εκμετάλλευση των άλλων "πνεύμα αποταμίευσης".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου