Κυριακή 6 Αυγούστου 2017

Δυο ρεσιτάλ κλινικής μπαζοβλακείας

Βαριέμαι να προβώ σε εμβριθείς αναλύσεις για τη δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και το πόσο μερικοί χρειάζονται ειδική εκπαίδευση προτού τους δοθεί δικαίωμα χρήσης τους. Θα αρκεστώ σε μια παράθεση δυο ρεσιτάλ βλακείας που πήρε το μάτι μου τις τελευταίες μέρες, με βραχύλογα σχόλια.


1. Ο υπερευφυής με τα σύνδρομα καταδιώξεως


(Για όσους δεν κατάλαβαν, ο σύνδεσμος οδηγεί στο προσωπικό σου προφίλ όποιο και αν είναι αυτό. Αν το πατήσω εγώ θα οδηγήσει στο δικό μου, αν το πατήσεις εσύ στο δικό σου, κοκ. Μόνο αν είσαι αποσυνδεδεμένος δεν θα οδηγήσει πουθενά)

Τέτοιος βλάκας, ή χρυσαυγιτάκος θα ήταν, ή οπαδός του Σώρρα. Και, πέρα από βλάκας που πιστεύει και γράφει όλα αυτά, πέρα από ψυχασθενής που νομίζει ότι τον καταδιώκουν, είναι και ακοινωνητος ("no-lifer" για τους κατσίβελους): ούτε που του πέρασε σαν σκέψη ότι παίζει το ποστ -που νόμιζε πως εμφάνιζε το δικό του προφίλ- να έγινε από κάποιον με τον οποίον έχει προσωπικά προηγούμενα -θεώρησε εξ'ορισμού πως η "διαπόμπευση" σχετιζόταν με τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Αλλά τι προηγούμενα να έχεις με οποιονδήποτε όταν δεν έχεις κοινωνική ζωή;



2. Η διαπόμπευση ενός αθώου 

Αναφέρομαι σε αυτό το περιστατικό, με κάποιον υποτιθέμενο Δημήτρη Δούκα με τη φάτσα του Φίλιππου Τσιπλάκου, που μαχαίρωνε (OMG LOL LOL LOL) γάτες και απείλησε μια φιλόζωη που τις τάιζε. Πέραν του ότι κανένας δεν θα αποπειράτο να σκοτώσει γάτα με μαχαίρι όταν υπάρχουν τόσο αποτελεσματικές μέθοδοι... Οφείλουμε να διατηρούμε πάντοτε επιφυλάξεις όταν κάποιος (μαγκουφόγρια ή πουστρίκουλας, συνήθως) ποστάρει "καταγγελίες" για κακοποίηση ζώων. Αν φέρεις το κοπρόσκυλό σου να χέσει στο κήπο μου επειδή έχουμε προηγούμενα και εγώ το τουφεκίσω και σε απειλήσω με τη καραμπίνα να ΜΗ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΕΙΣ ΕΔΩ ΠΕΡΑ ΤΡΙΠΟΥΣΤΟΠΟΥΣΤΑ, θα είμαι εγώ ο "κακός"...? Αν κάνεις καταγγελία ότι είμαι ένας ψυχοπαθής που σου τουφέκισε το άμοιρο ζωάκι χωρίς λόγο, θα ισχύει;

Η πρώτη μου σκέψη όταν είδα το ποστ, αν και κράτησα μια πισινή ότι μπορεί να ισχύει -ψυχάκηδες υπάρχουν-, ήταν πως θα παίχτηκε κάτι τέτοιο -κάτι σχετικό με προσωπικά προηγούμενα. Πάντως share δεν έκανα.

Κρίμα που δεν σκέφτηκαν το ίδιο και οι δεν ξέρω πόσες χιλιάδες άλλοι, που το έκαναν share γιατί τελικά φαίνεται πως, όχι προσωπικά προηγούμενα, αλλά καθαρά φαντασιώσεις αυτής της Bardhi ήταν η όλη ιστορία. Και αυτές οι φαντασιώσεις, έθεσαν τη ζωή ενός ανθρώπου σε κίνδυνο.

Τα συμπεράσματα δικά σας.