Δεν έχει προλόγους, μήτε θεματικές προτάσεις, μονάχα κυρίως θέμα.
Διαχρονικά και σε όλα τα μέρη του κόσμου, "πολιτισμός" βαφτιζόταν ό,τι κάνανε οι εκάστοτε ευνοημένοι. Οι κάθε λογής άνετοι, φραγκάτοι, και προγουλιαστοί, των οποίων η οικονομική κατάσταση αποδιδόταν στις συνήθειες και τα ήθη τους με αποτέλεσμα να προσπαθούμε άπαντες να τους μιμηθούμε, ελπίζοντες να αποκτήσουμε τις ανέσεις τους.
Όταν οι ισχυροί και ευνοημένοι ήταν οι Ρωμαίοι, άπαντες προσπαθούσαν να μοιάσουν στους Ρωμαίους. Μάθαιναν Λατινικά. Προσκυνούσαν (και) το δωδεκάθεο. Αυτοαποκαλούνταν Καίσαρες, και έχτιζαν ιεραρχίες βασισμένες στο Ρωμαϊκό πρότυπο ακόμα και αιώνες μετά τη κατάρρευση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Μέχρι και ο Ρώσος ηγεμών -ο απέχων αιώνες χρονικά και χιλιάδες χιλιόμετρα χωρικά-, Καίσαρας (czar) αυτοαποκαλείτο, μόνο και μόνο για να μιμηθεί τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες που με τη σειρά τους αποτελούσαν συνέχεια των Ρωμαίων. Όσοι δεν έμοιαζαν τους Ρωμαίους -οι Κέλτες, οι Γαλάτες, οι Γερμανοί-, δεν θεωρούντο καν άνθρωποι. Όταν οι Ρωμαίοι έγιναν χριστιανοί (αυτό που σήμερα λέμε Βυζάντιο), υιοθετήθηκε μαζικά ο χριστιανισμός. Έτσι ίσως γινόντουσαν και εκείνοι Ρωμαίοι.
Όταν οι ισχυροί και ευνοημένοι ήταν οι Αγγλογάλλοι, άπαντες προσπαθούσαν να μοιάσουν σε εκείνους. Μάθαιναν Γαλλικά και Αγγλικά. Πίναν Σαμπανιες. Τους μιμούνταν σε τρόπους και κώδικες συμπεριφοράς. Μέχρι και αρώματα έβαζαν, για να μυρίζουν όπως εκείνοι (οι διαβόητες "Γαλλικές κολόνιες" που κόστιζαν περιουσίες στις αρχές του 20ου αιώνα) και να έχουν τον "αέρα" τους. Όσο περισσότερο απείχε κάποιος από τους Αγγλογάλλους, τόσο λιγότερο πολιτισμένος θεωρείτο. Ο φουστανελοφόρος Ρωμιός, που κατοικούσε στα βουνά αντί των "πολιτισμένων" πόλεων και μιλούσε ντρέτα και χωρίς κίβδηλους καθωσπρεπισμούς, ήταν ένας υπάνθρωπος και τίποτα παραπάνω. Όταν οι αγγλογάλλοι το έριξαν στον ουμανισμό, αίφνης ο ουμανισμός μετεβλήθη σε μια σύγχρονη θρησκεία, υπό πάντων υιοθετηθείσα. Έτσι ίσως γινόμασταν και εμείς αγγλογάλλοι.
Σήμερα ισχυροί και ευνοημένοι είναι οι Αμερικάνοι και οι Ευρωκαννιβαλοι γενικώς. Επομένως πρέπει να τους μοιάσουμε, μήπως γίνουμε και εμείς φραγκάτοι σαν αυτούς. Να ακούμε τις μουσικές τους. Να τρώμε τα φαγητά τους. Να ντυνόμαστε με τα ρούχα τους. Αν βγεις στο δρόμο με οτιδήποτε άλλο πέρα από "δυτικά" ρούχα θα γίνεις περίγελος, αν ακούς παραδοσιακές μουσικές είσαι χουριατ'ς και ξεπερασμένος. Σύντομα θα συζητιέται σοβαρά να μιλάμε αποκλειστικά και τις γλώσσες τους αντί των δικών μας, μήπως γίνουμε και εμείς κάποτε φραγκάτοι και πανίσχυροι.
Η οικονομία μας "εξορθολογίζεται" με ολοένα και πιο αμερικάνικα πρότυπα, με ιδιωτικά "πανεπιστήμια" και νοσοκομεία που δεν θα σου κάνουν ούτε επέμβαση στις αμυγδαλές χωρίς να πληρώσεις 10 φορές όσα δίνεις σε φορολογία για δωρεάν υγεία. Μας τάζουν ότι έτσι θα γίνουμε Ωνάσηδες, παραβλέποντας ότι στην Αμερική 1/6 είναι τόσο φτωχός που δικαιούται συσσίτιο και ότι οι άλλοι 4.99 χρωστάνε κατά μέσο όρο 50.000 δολάρια στις τράπεζες έκαστος -χωρίς το στεγαστικό δάνειο.
Οτιδήποτε δεν θυμίζει την δική τους οικονομία είναι "ξεπερασμένο" και "τριτοκοσμικό". "Τριτοκοσμικές" οι λαϊκές αγορές, στις οποίες μικροί και ανώνυμοι βιοπαλαιστές πουλάνε τα προϊόντα τους σε εμάς χωρίς να χρειάζεται να τα δίνουν σε εξευτελιστικές τιμές σε εταιρείες, οι οποίες μετά θα τις πουλήσουν σε εμάς σε 10πλασια τιμή.
Αντίστοιχα ξεπερασμένα και "τριτοκοσμικα" τα επιδόματα, αφού αν θες να είσαι πολιτισμένος πρέπει σώνει και καλά να βάζεις και τους ανάπηρους να δουλεύουν, ενώ αν μια μάνα θέλει να κάνει παιδί να πάει την επόμενη του τοκετού στη δουλειά ή να μην το κάνει καθόλου. Η σύγχρονη φυσική επιλογή. Να μην κάνουμε παιδιά εμείς για να κάνουν οι βολεμένοι και προγουλιαστοί. Επειδή έτσι κάνουν στην Αμερική, επομένως αυτό είναι "πολιτισμός".
Το ίδιο ισχύει και για κάθε μας ηθική αντίληψη και κοινωνική συνήθεια. Μην έχετε τη παραμικρή αμφιβολία ότι αν οι φραγκάτοι και ισχυροί ήταν οι Τούρκοι και οι Πέρσες, θα δέρναμε και εμείς τις γυναίκες μας για να τους μοιάσουμε, ενώ τώρα που οι φραγκάτοι είναι οι ευρωκανίβαλοι και οι Αμερικάνοι το έχουμε ρίξει στους φεμινισμούς και την αντιπατριαρχία. Γενικά, οτιδήποτε και αν θεωρούμε πολιτισμένο, είναι κάτι που το κάνει ένας φραγκάτος και ισχυρός, είτε πρόκειται για κάτι σχετικό με οικονομικά είτε για κοινωνική ηθική.
Αυτό δεν ισχύει μόνο σε διεθνικό/διακρατικό επίπεδο: ισχύει και μέσα στις ίδιες τις χώρες. Οι υποτελείς διαχρονικά έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μοιάσουν στους αφέντες τους, ή έστω στους βολεμένους του καιρού τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το ότι άτομα με μισθό 400 ευρώ μαζεύουν λεφτά για το πιο πρόσφατο iphone, μόνο και μόνο για να έχουν ένα κοινό σημείο με τους φραγκάτους. Στα ίδια μήκη κύματος και η επίσκεψη σε "χλιδάτα" clubs και καφετέριες για να βγάλουμε selfies, μήπως πείσουμε κανέναν στο facebook ότι δεν είμαστε φτωχοί.
Ας τεθεί, όμως, το ερώτημα: υπάρχει κανένας που πιστεύει όντως ότι οι έχοντες περιήλθαν στη κατάσταση στην οποία βρίσκονται κάνοντας αυτά που μιμούμαστε; Οι Αμερικάνοι π.χ. έβγαλαν τα λεφτά που έχουν από τον Αμερικάνικου τύπου καπιταλισμό με τις ιδιωτικοποιήσεις, την επι πληρωμή υγεία, τα κόστη 40.000-100.000 ευρώ το χρόνο για σπουδές σε πανεπιστήμιο, ή μήπως από τις "ηθικές" τους, π.χ. τη δήθεν "σεξουαλική απελευθέρωση" (βλ. εκπουτάνευση των γυναικών και χιμπατζοποίηση των αντρών); Δεν τα έβγαλαν από τα πετρέλαια και τις δημοκρατικές "παρεμβάσεις" σε άλλες χώρες; Ή, μέχρι πριν εναμιση αιώνα, από το δουλεμπόριο και τα σκλαβοπάζαρα;
Οι ευρωκανίβαλλοι; Έβγαλαν τον πλούτο τους από την (πιο πολιτισμένη, πιο σοσιαλίζουσα, και πιο φιλική προς τους φτωχούς, ομολογουμένως) "ευρωπαϊκή" εκδοχή του καπιταλισμού, ή από τα αίσχη της αποικιοκρατίας σε Αφρική, μέση Ανατολή, και Ινδίες, από τη συνεργασία με τους ξεζουμιστές των εργατών Σινοϊάπωνες;
Τι δεν πάει καλά με εμάς ρε παιδες; Γιατί προσπαθούμε να μοιάσουμε σε κοινωνικές οντότητες που αποδεδειγμένα δεν οφείλουν την ευημερία τους σε αυτά που τις χαρακτηρίζουν;
Διαχρονικά και σε όλα τα μέρη του κόσμου, "πολιτισμός" βαφτιζόταν ό,τι κάνανε οι εκάστοτε ευνοημένοι. Οι κάθε λογής άνετοι, φραγκάτοι, και προγουλιαστοί, των οποίων η οικονομική κατάσταση αποδιδόταν στις συνήθειες και τα ήθη τους με αποτέλεσμα να προσπαθούμε άπαντες να τους μιμηθούμε, ελπίζοντες να αποκτήσουμε τις ανέσεις τους.
Όταν οι ισχυροί και ευνοημένοι ήταν οι Ρωμαίοι, άπαντες προσπαθούσαν να μοιάσουν στους Ρωμαίους. Μάθαιναν Λατινικά. Προσκυνούσαν (και) το δωδεκάθεο. Αυτοαποκαλούνταν Καίσαρες, και έχτιζαν ιεραρχίες βασισμένες στο Ρωμαϊκό πρότυπο ακόμα και αιώνες μετά τη κατάρρευση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Μέχρι και ο Ρώσος ηγεμών -ο απέχων αιώνες χρονικά και χιλιάδες χιλιόμετρα χωρικά-, Καίσαρας (czar) αυτοαποκαλείτο, μόνο και μόνο για να μιμηθεί τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες που με τη σειρά τους αποτελούσαν συνέχεια των Ρωμαίων. Όσοι δεν έμοιαζαν τους Ρωμαίους -οι Κέλτες, οι Γαλάτες, οι Γερμανοί-, δεν θεωρούντο καν άνθρωποι. Όταν οι Ρωμαίοι έγιναν χριστιανοί (αυτό που σήμερα λέμε Βυζάντιο), υιοθετήθηκε μαζικά ο χριστιανισμός. Έτσι ίσως γινόντουσαν και εκείνοι Ρωμαίοι.
Όταν οι ισχυροί και ευνοημένοι ήταν οι Αγγλογάλλοι, άπαντες προσπαθούσαν να μοιάσουν σε εκείνους. Μάθαιναν Γαλλικά και Αγγλικά. Πίναν Σαμπανιες. Τους μιμούνταν σε τρόπους και κώδικες συμπεριφοράς. Μέχρι και αρώματα έβαζαν, για να μυρίζουν όπως εκείνοι (οι διαβόητες "Γαλλικές κολόνιες" που κόστιζαν περιουσίες στις αρχές του 20ου αιώνα) και να έχουν τον "αέρα" τους. Όσο περισσότερο απείχε κάποιος από τους Αγγλογάλλους, τόσο λιγότερο πολιτισμένος θεωρείτο. Ο φουστανελοφόρος Ρωμιός, που κατοικούσε στα βουνά αντί των "πολιτισμένων" πόλεων και μιλούσε ντρέτα και χωρίς κίβδηλους καθωσπρεπισμούς, ήταν ένας υπάνθρωπος και τίποτα παραπάνω. Όταν οι αγγλογάλλοι το έριξαν στον ουμανισμό, αίφνης ο ουμανισμός μετεβλήθη σε μια σύγχρονη θρησκεία, υπό πάντων υιοθετηθείσα. Έτσι ίσως γινόμασταν και εμείς αγγλογάλλοι.
Σήμερα ισχυροί και ευνοημένοι είναι οι Αμερικάνοι και οι Ευρωκαννιβαλοι γενικώς. Επομένως πρέπει να τους μοιάσουμε, μήπως γίνουμε και εμείς φραγκάτοι σαν αυτούς. Να ακούμε τις μουσικές τους. Να τρώμε τα φαγητά τους. Να ντυνόμαστε με τα ρούχα τους. Αν βγεις στο δρόμο με οτιδήποτε άλλο πέρα από "δυτικά" ρούχα θα γίνεις περίγελος, αν ακούς παραδοσιακές μουσικές είσαι χουριατ'ς και ξεπερασμένος. Σύντομα θα συζητιέται σοβαρά να μιλάμε αποκλειστικά και τις γλώσσες τους αντί των δικών μας, μήπως γίνουμε και εμείς κάποτε φραγκάτοι και πανίσχυροι.
Η οικονομία μας "εξορθολογίζεται" με ολοένα και πιο αμερικάνικα πρότυπα, με ιδιωτικά "πανεπιστήμια" και νοσοκομεία που δεν θα σου κάνουν ούτε επέμβαση στις αμυγδαλές χωρίς να πληρώσεις 10 φορές όσα δίνεις σε φορολογία για δωρεάν υγεία. Μας τάζουν ότι έτσι θα γίνουμε Ωνάσηδες, παραβλέποντας ότι στην Αμερική 1/6 είναι τόσο φτωχός που δικαιούται συσσίτιο και ότι οι άλλοι 4.99 χρωστάνε κατά μέσο όρο 50.000 δολάρια στις τράπεζες έκαστος -χωρίς το στεγαστικό δάνειο.
Οτιδήποτε δεν θυμίζει την δική τους οικονομία είναι "ξεπερασμένο" και "τριτοκοσμικό". "Τριτοκοσμικές" οι λαϊκές αγορές, στις οποίες μικροί και ανώνυμοι βιοπαλαιστές πουλάνε τα προϊόντα τους σε εμάς χωρίς να χρειάζεται να τα δίνουν σε εξευτελιστικές τιμές σε εταιρείες, οι οποίες μετά θα τις πουλήσουν σε εμάς σε 10πλασια τιμή.
Αντίστοιχα ξεπερασμένα και "τριτοκοσμικα" τα επιδόματα, αφού αν θες να είσαι πολιτισμένος πρέπει σώνει και καλά να βάζεις και τους ανάπηρους να δουλεύουν, ενώ αν μια μάνα θέλει να κάνει παιδί να πάει την επόμενη του τοκετού στη δουλειά ή να μην το κάνει καθόλου. Η σύγχρονη φυσική επιλογή. Να μην κάνουμε παιδιά εμείς για να κάνουν οι βολεμένοι και προγουλιαστοί. Επειδή έτσι κάνουν στην Αμερική, επομένως αυτό είναι "πολιτισμός".
Το ίδιο ισχύει και για κάθε μας ηθική αντίληψη και κοινωνική συνήθεια. Μην έχετε τη παραμικρή αμφιβολία ότι αν οι φραγκάτοι και ισχυροί ήταν οι Τούρκοι και οι Πέρσες, θα δέρναμε και εμείς τις γυναίκες μας για να τους μοιάσουμε, ενώ τώρα που οι φραγκάτοι είναι οι ευρωκανίβαλοι και οι Αμερικάνοι το έχουμε ρίξει στους φεμινισμούς και την αντιπατριαρχία. Γενικά, οτιδήποτε και αν θεωρούμε πολιτισμένο, είναι κάτι που το κάνει ένας φραγκάτος και ισχυρός, είτε πρόκειται για κάτι σχετικό με οικονομικά είτε για κοινωνική ηθική.
Αυτό δεν ισχύει μόνο σε διεθνικό/διακρατικό επίπεδο: ισχύει και μέσα στις ίδιες τις χώρες. Οι υποτελείς διαχρονικά έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μοιάσουν στους αφέντες τους, ή έστω στους βολεμένους του καιρού τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το ότι άτομα με μισθό 400 ευρώ μαζεύουν λεφτά για το πιο πρόσφατο iphone, μόνο και μόνο για να έχουν ένα κοινό σημείο με τους φραγκάτους. Στα ίδια μήκη κύματος και η επίσκεψη σε "χλιδάτα" clubs και καφετέριες για να βγάλουμε selfies, μήπως πείσουμε κανέναν στο facebook ότι δεν είμαστε φτωχοί.
Ας τεθεί, όμως, το ερώτημα: υπάρχει κανένας που πιστεύει όντως ότι οι έχοντες περιήλθαν στη κατάσταση στην οποία βρίσκονται κάνοντας αυτά που μιμούμαστε; Οι Αμερικάνοι π.χ. έβγαλαν τα λεφτά που έχουν από τον Αμερικάνικου τύπου καπιταλισμό με τις ιδιωτικοποιήσεις, την επι πληρωμή υγεία, τα κόστη 40.000-100.000 ευρώ το χρόνο για σπουδές σε πανεπιστήμιο, ή μήπως από τις "ηθικές" τους, π.χ. τη δήθεν "σεξουαλική απελευθέρωση" (βλ. εκπουτάνευση των γυναικών και χιμπατζοποίηση των αντρών); Δεν τα έβγαλαν από τα πετρέλαια και τις δημοκρατικές "παρεμβάσεις" σε άλλες χώρες; Ή, μέχρι πριν εναμιση αιώνα, από το δουλεμπόριο και τα σκλαβοπάζαρα;
Οι ευρωκανίβαλλοι; Έβγαλαν τον πλούτο τους από την (πιο πολιτισμένη, πιο σοσιαλίζουσα, και πιο φιλική προς τους φτωχούς, ομολογουμένως) "ευρωπαϊκή" εκδοχή του καπιταλισμού, ή από τα αίσχη της αποικιοκρατίας σε Αφρική, μέση Ανατολή, και Ινδίες, από τη συνεργασία με τους ξεζουμιστές των εργατών Σινοϊάπωνες;
Τι δεν πάει καλά με εμάς ρε παιδες; Γιατί προσπαθούμε να μοιάσουμε σε κοινωνικές οντότητες που αποδεδειγμένα δεν οφείλουν την ευημερία τους σε αυτά που τις χαρακτηρίζουν;
