Update 2018: Δημοσίευσα ένα απείρως καλύτερο και συνοπτικότερο άρθρο για τους gay εδώ. Θα το εκτιμούσε κάθε κουνιστρίκουλας, έστω και αν σε κάποια σημεία φαίνεται να τον προσβάλει.
-----------------------------------------------------
Πρόσφατα επανήλθε στο προσκήνιο το θέμα του κατά πόσον η ομοφυλοφιλία είναι φυσιολογική και του αν οι γάμοι μεταξύ ομοφυλοφίλων είναι θεμιτοί και αποδεκτοί από την εκκλησία. Αφορμή για τις συζητήσεις που γίνονται τις τελευταίες μέρες επ'αυτών των θεμάτων αποτέλεσαν τα tweets του βουλευτή Αχαΐας Ν. Νικολόπουλου περί "Ευρώπης των εθνών που έγινε Ευρώπη των π....αριών" επειδή ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου "τόλμησε" να αρραβωνιαστεί τον αγαπημένο του.
Υπό άλλες συνθήκες αυτού του είδους οι απόψεις θα ήταν απλώς ανάξιες σχολιασμού, και οι υποστηρικτές τους δεν θα ήταν παρά μόνο ηλικιωμένοι που αντιπαθούν τους ομοφυλόφιλους επειδή στην εποχή που μεγάλωσαν η ομοφυλοφιλία ούτως ή άλλως ήταν κάτι το μη-αποδεκτό. Είναι γνωστό, άλλωστε, το τι περνούσαν οι ομοφυλόφιλοι μέχρι πριν μερικές δεκαετίες αν μαθευόταν η ιδιότητά τους -ιδίως αν ζούσαν στην επαρχία. Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν εκείνα τα χρόνια είναι λογικό να έχουν ομοφοβικές αντιλήψεις.
Όμως οι θέσεις που εκφράζονται επ'αυτών των θεμάτων από άτομα σαν τον Νικολόπουλο είναι αποδεκτές και από μεγάλο μέρος της νεολαίας. Ως εκ τούτου, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σαν περιθωριακές απόψεις που θα πεθάνουν μαζί με τη γενιά που τις υποστηρίζει, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της ιστορίας με τόσες και τόσες αντιλήψεις. Όλα δείχνουν ότι οι απόψεις που εκφράζονται από τους θιασώτες της "αρρενωπότητας" -οι περισσότεροι εκ των οποίων για κάποιο λόγο φέρνουν πιο πολύ σε γυναίκες παρά σε άντρες- θα επικρατούν για πολλά χρόνια ακόμα.
Καταρχάς να ξεκαθαρίσω ότι δεν συγκαταλέγομαι σε αυτούς που μπορούν να υπομείνουν το θέαμα δύο αντρών να φιλιούνται. Θεωρώ την ομοφυλοφιλία ακαλαίσθητη και, άσχετα από το αν κάποιοι διαφωνούν, αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός. Κανένας δεν μπορεί να με αναγκάσει να αλλάξω τις αντιλήψεις μου στο θέμα του ωραίου, όπως κανένας δεν μπορεί να αναγκάσει κάποιον να αλλάξει τις προτιμήσεις του στο φαγητό.
Είναι όμως αναφαίρετο δικαίωμα των ομοφυλοφίλων να συζούν και να παντρεύονται -όπως είναι δικαίωμά τους να φιλιούνται στις καφετέριες, ασχέτως του αν το βρίσκουμε αηδιαστικό. Όσοι διαφωνούν με αυτό το δικαίωμα είτε επικαλούνται την αγία γραφή, είτε στηρίζουν τις "απόψεις" (η βλακεία δεν είναι άποψη) τους στο ότι η ομοφυλοφιλία είναι αφύσικη. Αυτή είναι η κύρια
-----------------------------------------------------
Πρόσφατα επανήλθε στο προσκήνιο το θέμα του κατά πόσον η ομοφυλοφιλία είναι φυσιολογική και του αν οι γάμοι μεταξύ ομοφυλοφίλων είναι θεμιτοί και αποδεκτοί από την εκκλησία. Αφορμή για τις συζητήσεις που γίνονται τις τελευταίες μέρες επ'αυτών των θεμάτων αποτέλεσαν τα tweets του βουλευτή Αχαΐας Ν. Νικολόπουλου περί "Ευρώπης των εθνών που έγινε Ευρώπη των π....αριών" επειδή ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου "τόλμησε" να αρραβωνιαστεί τον αγαπημένο του.
Υπό άλλες συνθήκες αυτού του είδους οι απόψεις θα ήταν απλώς ανάξιες σχολιασμού, και οι υποστηρικτές τους δεν θα ήταν παρά μόνο ηλικιωμένοι που αντιπαθούν τους ομοφυλόφιλους επειδή στην εποχή που μεγάλωσαν η ομοφυλοφιλία ούτως ή άλλως ήταν κάτι το μη-αποδεκτό. Είναι γνωστό, άλλωστε, το τι περνούσαν οι ομοφυλόφιλοι μέχρι πριν μερικές δεκαετίες αν μαθευόταν η ιδιότητά τους -ιδίως αν ζούσαν στην επαρχία. Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν εκείνα τα χρόνια είναι λογικό να έχουν ομοφοβικές αντιλήψεις.
Όμως οι θέσεις που εκφράζονται επ'αυτών των θεμάτων από άτομα σαν τον Νικολόπουλο είναι αποδεκτές και από μεγάλο μέρος της νεολαίας. Ως εκ τούτου, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σαν περιθωριακές απόψεις που θα πεθάνουν μαζί με τη γενιά που τις υποστηρίζει, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της ιστορίας με τόσες και τόσες αντιλήψεις. Όλα δείχνουν ότι οι απόψεις που εκφράζονται από τους θιασώτες της "αρρενωπότητας" -οι περισσότεροι εκ των οποίων για κάποιο λόγο φέρνουν πιο πολύ σε γυναίκες παρά σε άντρες- θα επικρατούν για πολλά χρόνια ακόμα.
Καταρχάς να ξεκαθαρίσω ότι δεν συγκαταλέγομαι σε αυτούς που μπορούν να υπομείνουν το θέαμα δύο αντρών να φιλιούνται. Θεωρώ την ομοφυλοφιλία ακαλαίσθητη και, άσχετα από το αν κάποιοι διαφωνούν, αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός. Κανένας δεν μπορεί να με αναγκάσει να αλλάξω τις αντιλήψεις μου στο θέμα του ωραίου, όπως κανένας δεν μπορεί να αναγκάσει κάποιον να αλλάξει τις προτιμήσεις του στο φαγητό.
Είναι όμως αναφαίρετο δικαίωμα των ομοφυλοφίλων να συζούν και να παντρεύονται -όπως είναι δικαίωμά τους να φιλιούνται στις καφετέριες, ασχέτως του αν το βρίσκουμε αηδιαστικό. Όσοι διαφωνούν με αυτό το δικαίωμα είτε επικαλούνται την αγία γραφή, είτε στηρίζουν τις "απόψεις" (η βλακεία δεν είναι άποψη) τους στο ότι η ομοφυλοφιλία είναι αφύσικη. Αυτή είναι η κύρια
