Ναι, είσαι ένα προβληματικό κοριτσάκι (Περί σούπερ-φεμινιστριών)

Σας είχα τάξει ένα κειμενάκι για τις σούπερ-φεμινίστριες, σωστά; Ιδού


Φεμινιστές και "φεμινιστές"

Καταρχάς, να ξεκαθαρίσω ότι τα παρακάτω σε καμία περίπτωση δεν αφορούν τους απλούς υπερασπιστές των δικαιωμάτων της γυναίκας. Υπάρχουν μέρη στον πλανήτη στα οποία οι γυναίκες όντως καταπιέζονται, και μάλιστα σε εξωφρενικό βαθμό. Σε κράτη όπως η Σαουδική Αραβία, το Αφρανιστάν, τα Εμιράτα και τέλος πάντων σε όσες χώρες επικρατεί το Ισλάμ, οι γυναίκες θεωρούνται κατώτερες από τον άντρα, αν δεν αντιμετωπίζονται σαν ομιλούντα έπιπλα. Είναι χαρακτηριστικό ότι όπου επικρατεί η Σαρία ο άντρας έχει δικαίωμα ακόμα και να σκοτώσει τη γυναίκα του παραμένωντας ατιμώρητος. Ως εκ τούτου, χρειάζονται οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων τους και η διάδοση των ιδεών περί ισότητας των φύλων -το κίνημα που κάποτε ονομαζόταν "φεμινιστικό".

Το φεμινιστικό κίνημα ήταν αρκετά σωστό και υγιές. Ο φεμινισμός του πρώτου και το δεύτερου κύματος ήταν αναγκαίος καθώς οι γυναίκες, πράγματι, καταπιέζονταν, στερούμενες δικαιωμάτων όπως εκείνο της ψήφου ή και της ατομικής ιδιοκτησίας, ή δυνατοτήτων όπως αυτό της κοινωνικής ανέλιξης χωρίς τον αντίστοιχο άντρα στο πλάι τους. Υπήρχαν ταλαντούχες και αξιόλογες γυναίκες που έμειναν αναξιοποίητες ή στην αφάνεια, μόνο και μόνο λόγω του φύλου τους, επειδή οι κοινωνίες τις είχαν συνηθίσει αποκλειστικά στον ρόλο της μητέρας και αρνούνταν να δεχτούν πως θα μπορούσαν να είναι οτιδήποτε άλλο -καλλιτέχνες, επιστήμονες ή πολιτικοί.

Οι γυναίκες του δυτικού κόσμου απέκτησαν πλήρη δικαιώματα με την πάροδο των χρόνων. Δυστυχώς για τις φεμινίστριες καριέρας (παντού υπάρχουν καριερίστες), έπρεπε να βρουν άλλον τρόπο να βγάζουν το ψωμί τους πέρα από το να πουλάνε βιβλία για το πόσο αδικημένο είναι το ασθενές φύλο. Και εγένοντο τα νοητικά εμέσματα του φεμινισμού τρίτου κύματος και των συναφών νεοφεμινιστικών ρευμάτων. Θα αναφερόμαστε στους υποστηρικτές τους με τον όρο "σούπερ-φεμινιστές", ή μάλλον σούπερ-φεμινίστριες καθώς οι άντρες του κινήματος είναι συντριπτικώς μειοψηφούντες.

Οι σούπερ-φεμινίστριες είναι ένα καταγέλαστο σύνολο προβληματικών κορασίδων, ανίκανο για οποιονδήποτε λογικό συνειρμό ή κριτική σκέψη, που, θες λόγω άμεσου συμφέροντος, θες λόγω συμπλέγματος, θες λόγω ηλιθιότητας, βλέπει σεξισμό παντού και παρερμηνεύει σκοπίμως γεγονότα, λεγόμενα ή πεπραγμένα αντρών και όχι μόνο, βαφτίζοντάς τα σεξιστικά.

Τυπικά είναι αυτές που δεν άκουσαν αρκετά κομπλιμέντα από τον πατέρα τους όταν ήταν μικρές και το έριξαν στη μισανδρία, που τη βαφτίζουν και "φεμινισμό". Κάθε πατέρας πρέπει σε κάθε ευκαιρία να λέει "μπράβο" στη κόρη του και να της δίνει ένα φιλάκι. Αν ένα κοριτσάκι δεν ακούσει τα "μπράβο" που του πρέπουν, παρά εισπράξει την αδιαφορία ή και βίαιες συμπεριφορές από τον πατέρα του, όταν μεγαλώσει μπορεί να βγει σούπερ-φεμινίστρια.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μια γνωστή του γράφοντος που όταν είδε στο δωμάτιό του τον Βιτρουβιο άνθρωπο του Da Vinci, τον βάφτισε "ρατσιστικό" (!!!) επειδή δεν απεικόνιζε γυναικείο σώμα -λες και σε αυτή τη περίπτωση δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με την ίδια λογική ρατσιστικό σε βάρος των αντρών. Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ παρερμηνείας ενός γεγονότος και διανοητικής αναπηρίας είναι πολύ λεπτή.

Αν η έρευνα που συσχετίζει το μέγεθος του γυναικείου στήθους με τον δείκτη νοημοσύνης ερμηνεύοντας την ευθέως ανάλογη σχέση τους ως αποτέλεσμα της συμβολής των θηλυκών ορμονών στην ορθή ανάπτυξη του γυναικείου εγκεφάλου, αληθεύει, δεν είναι να απορούμε με τα μυαλά που κουβαλάει η συγκεκριμένη -που η κοτσάνα που πέταξε με ξενέρωσε περισσότερο απ'ό,τι αν μύριζε τυρίλα ολόκληρη.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι συμπλεγματικές και στερούμενες κάθε δυνατότητας ορθής χρήσης της λογικής, διαχειρίστριες γνωστής υπερ-φεμινιστικής σελίδος σε ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης -τα ποστς της οποίας έδωσαν στον γράφοντα αφορμή να γράψει το παρόν.

Σκοπός της παρούσας ανάρτησης δεν είναι να γκρεμίσει τη κοσμοθεωρία των σούπερ-φεμινιστριών συθέμελα, αλλά να τους δείξει -αν τύχει και πέσει κάποια εξ'αυτών στο blog- πως οι πεποιθήσεις τους είναι απόρροια της αδιαφορίας που εισέπραξαν από τον πατέρα τους, και όχι λογικά τεκμηριωμένες αντιλήψεις που μπορούν να γίνουν θέμα συζήτησης.

Επειδή είναι πολύ δύσκολο θέμα για να το αναλύσουμε από την αρχή, θα μπούμε στο θέμα εξετάζοντας "σκέψεις" (από πότε θεωρείται σκέψη κάθε διανοητική αφόδευση;) εκπεφρασμένες στην εν λόγω "φεμινιστική" σελίδα -που τον τελευταίο καιρό έχει γίνει μάστιγα στο facebook.


Η διανοητική αναπηρία των σούπερ-φεμινιστών

Θα πιάσουμε 3-4 τυχαία ποστς από την προαναφερθείσα σελίδα βάζοντάς τα υπό το πρίσμα της λογικής. Με αφορμή αυτά θα μιλήσουμε για διάφορα ζητήματα γύρω από το εκτρωματικό σκουπίδι που ονομάζουν και "φεμινισμό", λες και έχει σχέση με το κίνημα των δικαιωμάτων της γυναίκας. Εξάλλου, η ίδια διανοητική αναπηρία που δέρνει τις γράφουσες της εν λόγω σελίδος διακατέχει όλες τις αντίστοιχες σούπερ-φεμινίστριες ανά τον κόσμο, και έχουν τα ίδια ιδιώματα.

(κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)

Το πρόβλημα, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι οι εικόνες που βάζουν, αλλά τα κομπλεξικά που γράφουν στις περιγραφές.

Εν προκειμένω, ξεκινάει ισχυριζόμενη ότι δήθεν βάφονται και ντύνονται καλά για κάποιον άλλο λόγο πέρα από το να αρέσουν στο άλλο φύλο. Πιθανότατα, στο αδύναμο μυαλουδάκι της γράφουσας το να θες να αρέσεις στο άλλο φύλο είναι κάτι μεμπτό, κάτι αφύσικο, λες και τα δύο φύλα βρίσκονται σε πόλεμο και δεν επιδιώκουν ούτως ή άλλως να αρέσουν το ένα στο άλλο.

Οι αναφερόμενες σούπερ-φεμινίστριες θεωρούν πράγματι ότι υπάρχει κάποιου είδους "πόλεμος" ανάμεσα στα δύο φύλα. Ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε άντρες και γυναίκες είναι μακράν και με διαφορά ο πιο χαζός και ο πιο παιδαριώδης -εμένα προσωπικά μου θυμίζει τότε που ήμασταν 6 χρονών και υπήρχε αντιπαλότητα ανάμεσα στα αγόρια και τα κορίτσια της τάξης και καταλήγαμε να χωριζόμαστε στις αντίστοιχες ομάδες στα παιχνίδια.

Γενικά, κάθε άνθρωπος έχει την τάση να διαχωρίζει τους συνανθρώπους του σε κατηγορίες που η μία εχθρεύεται την άλλη. Κάποιοι διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε φτωχούς και πλούσιους (ένας υπαρκτός διαχωρισμός). Άλλοι τους διαχωρίζουν σε φασίστες και κουμούνια. Άλλοι, χαμηλότερου επιπέδου, σε ολυμπιακούς και παναθηναϊκούς. Οι σούπερ-φεμινίστριες σε άντρες και γυναίκες -ό,τι πιο χαζό και παιδικό υπάρχει εκεί έξω (μετά το οπαδικό). Δεν διαφέρουν σε τίποτα από ένα 6χρονο.

Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν διαφορές στα δύο φύλα, λέω απλά ότι δεν είναι διαχωρισμένα ώστε να αντιμάχονται. Απλώς... υπάρχουν. Συμβάλλουν και τα δύο στην αναπαραγωγή του είδους και είναι,

Αγαπητοί σούπερ-φιλόζωοι (και σούπερ-vegans)...

Δεν είναι και ό,τι πιο hot στη παρούσα φάση, αλλά κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν. Εξάλλου, υπάρχουν και άλλα ζητήματα πέρα από τα πολιτικά. Σούπερ-φιλοζωία (και super-veganισμός) λοιπόν. Άρχισα να το γράφω με αφορμή αυτή την είδηση και επρόκειτο να αφορά μόνο τους vegans, αλλά λόγω του πανικού που προκάλεσε ο σκοτωμός ενός λιονταριού στη Ζιμπάμπουε είπα να το συνεχίσω μπας και πάρω viewz.

Το παρόν κείμενο είναι αφιερωμένο στους super-duper-ultra-gultra-mega-hyper-φιλόζωους και τους αντίστοιχους veganz. Αυτούς που κόπτονται για τα δικαιώματα των ζώων  περισσότερο απ'ό,τι για τα των ανθρώπων, αυτούς που βαφτίζουν ανήθικους (ή και φονιάδες) όσους τρώνε κρέας, και αυτούς που ζητάνε η κατανάλωση κρέατος να απαγορευτεί (ναι, υπάρχουν και αυτοί). Τίποτα προσωπικό, απλώς θέλω να τα βγάλω από μέσα μου.

Η αλήθεια είναι πως αυτά τα άτομα είναι τόσο περιθωριακά που δεν αξίζει να ασχοληθεί κάποιος μαζί τους. Από την άλλη, γίνονται ολοένα και περισσότερα, όπως διαπιστώνω με τον καιρό, και όπως μου επιβεβαίωσαν οι αριθμοί της έρευνας, και ο προκληθείς εκ του φόνου του λιονταριού σάλος. "Μόδα είναι θα περάσει", σκέφτονται κάποιοι για την σούπερ-φιλοζωία και τον veganισμό, αλλά υπάρχει περίπτωση στο μέλλον να έχουν φωνή και να τους τρώμε στη μάπα για τα καλά. Εξάλλου, μόδα ήταν και οι εγγραφές στο NSDAP και είδαμε τα αποτελέσματα. Δεν περιμένω να αλλάξω τη γνώμη κάποιου εξ'αυτών... Αλλά δεν βαριέσαι. Τα βγάζω από μέσα μου και ας κάνει ο καθένας ό,τι καταλαβαίνει.

Αγαπητοί σουπερ-φιλόζωοι και veganz...
είστε καθυστερημένοι. Είστε πιο καθυστερημένοι ακόμα και απ'τις σουπερ-φεμινίστριες (θα ασχοληθώ με τη πάρτη τους σε μελλοντική ανάρτηση) και νομίζετε ότι έχετε καταλήξει στη μια και μοναδική και απόλυτη αλήθεια και θέλετε να την επιβάλετε και στους άλλους. Καλά θα ήταν αν μένατε στα λόγια στο internet, αλλά πολλοί από εσάς δεν αρκούνται στο να προσπαθούν να επιβληθούν "ταπώνοντας" αγνώστους σε forums, και προσπαθούν να επιβληθούν και στον περίγυρό τους!

Συγγενής ενός γνωστού μου, φερ'ειπείν, ταΐζει τα (καχεκτικά και ταλαίπωρα απ'την έλλειψη σιδήρου) παιδιά της σουπίτσες και λαχανάκια γιατί αν τρως κρέας "πληρώνεις φονιάδες ζώων". Το άκρον άωτον της κλινικής μπαζοβλακείας, και το χειρότερο είναι ότι και τα παιδιά κατά πάσα πιθανότητα θα βγουν σαν αυτήν. Λίγο η κληρονομικότητα του IQ, λίγο η ζημιά που προκαλεί στον εγκέφαλο η σιδηροπενία, μάλλον δεν θα βγουν πολύ σπιρτόζικα στο μέλλον... Ας όψεται η μουνοδουλεία του "άντρα" της.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι, αγαπητοί μου φίλοι. Το ξέρω πως θα δυσκολευτείτε να το καταλάβετε, για αυτό θα προσπαθήσω να σας το κάνω όσο το δυνατόν πιο λιανά, μπας και το συλλάβετε με λιγότερες από 8 επαναναγνώσεις.

Το να σκοτώνεις ένα  ζώο δεν
ΔΕΝ
Δ Ε Ν είναι τόσο κακό.

Το να σκοτώνεις ένα ζώο τόσο κακό δεν είναι, ένα ζώο να σκοτώνεις δεν είναι τόσο κακό, κακό δεν ζώο σκοτώνεις να ένα τόσο είναι... δεν ξέρω ποια σειρά λέξεων είναι πιο πειστική αλλά νομίζω καταλαβαίνετε την ουσία, α; Και θα εξηγήσω γιατί (παρόλο που μου τη δίνουν στα νεύρα οι αναλυσούλες για τέτοια θέματα).

Ο φόνος απ'τα πανάρχαια χρόνια θεωρείται το μεγαλύτερο κακό. Το απόλυτο έγκλημα. Στις περισσότερες κοινωνίες ο φόνος τιμωρείται αυστηρότερα από όλα τα άλλα αδικήματα, ακόμα και αν αντικειμενικά υπάρχουν ειδεχθέστερα (το να βιάσεις ένα παιδάκι, φερ'ειπείν, ή το να αφήσεις κάποιον με υψηλό ποσοστό αναπηρίας). Αυτό ανάγεται σε πολλούς παράγοντες. Ας το πιάσουμε απ'τα πανάρχαια χρόνια.

Στις πρωτόγονες κοινωνίες κάθε άτομο αναλάμβανε έναν σημαντικό ρόλο. Οι άνθρωποι τότε ήταν λίγοι, και επειδή ήταν χωρισμένοι σε αρκετές ομάδες, κάθε μέλος αυτών μετρούσε. Άλλος ήταν ενδυματοποιός, άλλος έφτιαχνε εργαλεία, κ.ο.κ. Σε μια τέτοια κοινότητα κάθε μέλος αναλαμβάνει έναν σημαντικό ρόλο. Αν σκοτώσεις ένα από αυτά, αυτόματα θα καταστήσεις δυσκολότερη τη ζωή των άλλων, καθώς θα πρέπει να καλύψουν το κενό. Αυτός είναι ένας εκ των πρακτικών λόγων για τους οποίους ο φόνος τιμωρείται αυστηρότερα: κάθε απώλεια αφήνει ένα κενό στη κοινωνία. Σήμερα που οι κοινωνίες είναι πιο εξελιγμένες και ο πληθυσμός μεγαλύτερος δεν είναι τόσο μεγάλο όσο τότε, αλλά αυτό δεν αναιρεί το πώς έχουν τα πράγματα, και έχει μείνει από εκείνα τα χρόνια στις ηθικές μας αντιλήψεις η αντιμετώπιση του φόνου ως το μέγιστο κακούργημα.

Σε πιο εξελιγμένες κοινότητες ο άνθρωπος δεν είχε μόνο ρόλο ως μέλος μιας ομάδας, αλλά και ως μέλος μιας οικογένειας. Αν λοιπόν σκότωνες έναν άνθρωπο, δεν σκότωνες μόνο έναν υποδηματοποιό, αλλά και έναν οικογενειάρχη ή έναν αδερφό, γιο κτλ. Λόγω του μεγέθους του πρόσθιου φλοιού του εγκεφάλου τους, τα ζώα του είδους homo sapiens-sapiens τείνουν να δημιουργούν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με τα άτομα που τα περιτριγυρίζουν -ένα ιδίωμα που τα άλλα ζώα δεν έχουν, και αν υπάρχουν είδη που αποτελούν εξαίρεση, σίγουρα δεν το 'χουν σε τόσο μεγάλο και συνειδητό βαθμό όσο εμείς. Αν έχω άδικο πείτε μου στα σχόλια. Γεγονός είναι ότι, πέρα από το κακό που προκαλείς στη κοινωνία όταν σκοτώνεις κάποιον, ακόμα μεγαλύτερη ζημιά κάνεις στον περίγυρό του.

Τέλος, ένας άλλος λόγος για τον οποίο ο φόνος θεωρείται κακός, είναι η υποσυνείδητη ταύτιση των ανθρώπων με τα θύματα των φονιάδων. Είναι κάτι υποκειμενικό και ίσως να μην ισχύει για όλους, αλλά σίγουρα συμβάλλει στο ότι ο φόνος συνήθως τιμωρείται με ισόβια, ενώ άλλα σοβαρά εγκλήματα όχι.

Εδώ αξίζει να προσθέσουμε και έναν ακόμα αλλά δεν νομίζω να έχει παίξει ιδιαίτερο ρόλο στη θέσπιση των ποινών του φόνου, καθώς λίγα άτομα σκέφτονται έτσι: κάθε άνθρωπος, όσο ηλίθιος ή αντιπαθής και αν είναι, έχει προηγμένη διανόηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Έχει τις σκέψεις του, τα όνειρά του, την ιστορία του, τα βιώματά του (που ένα ζώο τα αντίστοιχα βιώματα δεν θα τα αντιλαμβανόταν με τον ίδιο τρόπο) και γαμημένη συνείδηση. Ένας άνθρωπος δυνητικά είναι πανέξυπνος και δημιουργικότατος, με τρόπο που δεν θυμίζει κανένα ζώο. Όταν σκοτώνεις έναν άνθρωπο, σκοτώνεις ένα ολόκληρο σύμπαν -αυτό που έχει κάθε άνθρωπος στο κεφάλι του.

Καλά μέχρι εδώ; Είμαστε οκ ως αυτό το σημείο σούπερ φιλόζωοι και veganz; Διαβάστε τις άνωθεν παραγράφους άλλη μια φορά για εμπέδωση και προχωρήστε.

Τι από όλα αυτά ισχύει όταν σκοτώνεις ένα γαμωζώο; 

Δεν αναφέρομαι σε έξυπνα ζώα όπως τα σκυλιά ή πολλά πιθηκοειδή. Αυτά είναι αρκετά εξελιγμένα ώστε να έχουν ακόμα και προσωπικότητα, επομένως η τελευταία παράγραφος απ'τις παραπάνω ισχύει εν πολλοίς και για εκείνα. Ισχύει όμως και για τα κουνέλια;

Μπορείς να με μισήσεις με όλο σου το είναι, αγαπητέ φιλόζωε που έκατσες να διαβάσεις την ανάρτηση. Δεν είναι μίσος για τα ζώα, είναι γαμημένη κοινή λογική. Αυτό που στερούνται οι περισσότεροι σούπερ-φιλόζωοι και σκέφτονται με το συναίσθημα αντί αυτής. Κατά βάθος νομίζουν πως όλα τα ζώα είναι σαν τις κουτσου-κουτσου γάτες τους, που επειδή είναι γλυκούλες, ε, αυτό καθιστά την ύπαρξή τους εξίσου σημαντική με την των ανθρώπων. Δεν είναι έτσι όμως, φίλτατε ζωόφιλε φιλόζωε.

Τι το τόσο κακό συμβαίνει όταν σκοτώνεις ένα ζώο; Βλάπτεις μια κοινωνία; Υπάρχουν είδη ζώων και εντόμων που έχουν φορμάρει κοινωνίες, και σε αυτά πόσο σημαντικός είναι αντικειμενικά ο ρόλος κάθε μέλους; Εξάλλου, και το κατά πόσον έχουν κοινωνίες ορισμένα είδη είναι υποκειμενικό. Και οι λύκοι σχηματίζουν αγέλες που πάνε για κυνήγι· είναι "κοινωνία" αυτό; Βλάπτεις όντως ένα σύνολο σκοτώνοντας έναν λύκο;

 Βλάπτεις μια οικογένεια μήπως; Ελάχιστα ζώα έχουν την αίσθηση της συγγένειας, και σε αυτά πόσο ισχυρή είναι σε σχέση με την ανθρώπινη; Τα περισσότερα είδη δεν κατανοούν καν τη συγγένεια, πέρα από αυτή μητέρας και γιου, και στερούνται ισχυρών και συνειδητών συναισθηματικών δεσμών.
Τι στο πούτσο είναι τόσο δύσληπτο στο να καταλάβετε στο ότι ΔΕΝ, ΔΕΝ Δ Ε Ν  είναι εξίσου κακό να σκοτώνεις έναν άνθρωπο και ένα ζώο; Τι;;; Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι;;

Επ'ουδενί δεν ενθαρρύνω την άνευ λόγου ζωοκτονία. Ο φόνος ενός ζώου στα πλαίσια της ψυχαγωγίας -όπως εκείνος του λιονταριού- είναι μια απίστευτα άνανδρη πράξη, και στα όρια της ψυχοπάθειας. Τι βόθρο μπορεί να έχει στο κεφάλι του κάποιος που θεωρεί το να σκοτώνει ένα ζώο, πλακίτσα; Αυτό που έκανε ο κυνηγός είναι κατακριτέο και πρέπει να τιμωρηθεί, και δη τη στιγμή που τα λιοντάρια είναι σχετικά σπάνια ζώα.

Ανεξάρτητα από αυτό όμως, δεν έχει καμία λογική ο φόνος ενός ζώου να εξισώνεται με τον φόνο ενός ανθρώπου. Πολύ περισσότερο δεν έχει λογική να θεωρείται χειρότερος και να γίνεται της πουτάνας, ενώ για τους ανθρώπους που σκοτώνονται να μη λέει κανένας τίποτα. Ένα ζώο δεν είναι όπως ένας άνθρωπος. Δεν λέω πως το να σκοτώσεις μια γάτα είναι καλό -είναι μια αψυχολόγητη και άνανδρη πράξη- αλλά δεν είναι τόσο γαμημένα κακό όσο πιστεύουν οι φιλόζωοι, που θέλουν να γίνει και κακούργημα.

(Μιας και ανεφέρθησαν οι γάτες... μόνο εγώ βρίσκω πολύ αστείο το ότι για τους φιλόζωους η κακοποίηση μιας γάτας ή ενός σκύλου είναι "ειδεχθής" ενώ μιας αλεπούς όχι, απλά και μόνο επειδή η τελευταία δεν είναι γουτσου-γουτσου; Το ότι χαλιούνται περισσότερο με τους φόνους και τη κακοποίηση ζώων που θα μπορούσαν να είναι και κατοικίδια, είναι η πλέον τρανταχτότατη απόδειξη της κλινικής ηλιθιότητας των αυτοαποκαλούμενων φιλόζωων)

Πέρα από αυτό το κομμάτι της ιστορίας όμως -τον παραλογισμό της εξίσωσης ζώων και ανθρώπων-, υπάρχει και ένας ακόμα λόγος για τον οποίον δεν είναι τόσο κακό το να σκοτώνεις ορισμένα ζώα (π.χ. γουρούνια, κοτόπουλα κτλ): η ύπαρξή τους χωρίς τον άνθρωπο δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Ναι, σωστά διαβάσατε. Και ναι, είμαι ανθρωποκεντρικός.

Έστω ότι δεν υπήρχαμε εμείς να εκτρέφουμε τις κότες για να τις σφάζουμε και να τις τρώμε. Τι διάολο θα έκαναν σε αυτόν τον πλανήτη; Ποιο θα ήταν το νόημα της ύπαρξής τους; Θα περιφέρονταν, θα έχεζαν, και; Τι άλλο; Τι το τόσο δημιουργικό κάνει μια κότα και είναι σπουδαία η ζωή της; Ούτε να κατανοήσει πως θα πεθάνει δεν είναι σε θέση. Θαρρείτε πως είναι αρκετά αξιόλογο και εξελιγμένο ζώο ώστε να χρήζει δικαιωμάτων; Αν δεν ήμασταν εμείς να της παρέχουμε την τροφή της θα έπρεπε να τη βρίσκει μόνη της, και τελικά θα την έτρωγαν οι αλεπούδες αντί για εμάς.

Γιατί, αγαπητοί χίππηδες που νομίζετε ότι ο veganισμός θα μας έκανε να ζούμε "σε αρμονία με τη φύση", το φαινόμενο του ισχυρότερου ζώου να τρώει το λιγότερο ισχυρό είναι  η ίδια η φύση. Το να τρώει ένας άνθρωπος μια κότα δεν διαφέρει σε τίποτα από το να τη φάει μια αλεπού -εκτός ίσως από το ότι ο άνθρωπος είναι πιο αξιόλογο ζώο απ'την αλεπουδίτζα.

Δεν είναι μίσος προς τα ζώα. Είναι κοινή λογική.

Εντάξει αγαπητοί σούπερ-φιλόζωοι και σούπερ-veganz, γαμώ τις αντιλόπες και τα λαχανάκια βρυξελλών αντίστοιχα;

Την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε με το συναίσθημα αντί της λογικής και θα ζητήσετε να γίνει κακούργημα η ζωοκτονία ή να απαγορευθεί η κατανάλωση κρέατος (όπως ζητούσε το κόμμα παιδεραστών της Ολλανδίας) επειδή έχετε κατά νου τη ψιψίνα σας, συμπεριφερθείτε σαν το αποτέλεσμα εκατομμυρίων χρόνων εξέλιξης που είστε και βάλ'τε το ξερό σας να δουλέψει. Homo sapiens-sapiens είστε, κάτι υπάρχει στη κεφάλα σας.

Σημειώνω δε, ότι τα παραπάνω απευθύνονται στους φανατικούς των θιγεισών κατηγοριών. Αν κάποιος θεωρεί ότι εμπίπτει σε αυτές... ελπίζω να προσβλήθηκε πραγματικά  :)   Δεν έχω κάτι με τα ζώα -ίσα ίσα που τα αγαπώ πάρα πολύ-, αλλά ακόμα περισσότερο αγαπώ τους ανθρώπους και το δικαίωμά τους να τρέφονται με ό,τι τους γουστάρει. Ακριβώς όπως κάνουν τα λιονταράκια.

Ε, δεν νομίζω να χαλιούνται τα γουρούνια που τρέφονται καλά και κυλιούνται και στις λάσπες για μια ζωή πριν φαγωθούν -ούτε καν το καταλαβαίνουν.

Καλή χορτοφαγική μέρα.

ΥΓ: Υπενθυμίζω ότι τα παραπάνω δεν ισχύουν για ζώα με ανεπτυγμένο εγκέφαλο όπως οι σκύλοι ή οι πίθηκοι. Κάποια ζώα όντως είναι εγκληματικό να τα σκοτώνεις (έστω και όχι για ισόβια) γιατί είναι τόσο έξυπνα που έχουν προσωπικότητα, αντίστοιχη της ανθρώπινης. Και όχι, δεν ισχύει για όλα τα ζώα αυτό. Το να ανταποκρίνεσαι σε ερεθίσματα δεν σημαίνει ότι έχεις έστω και υποτυπώδη συνείδηση ή συναισθήματα όπως τα δικά μας ή των σκύλων.

ΥΓ2: Αν κάποιος είναι τόσο ηλίθιος που σκοπεύει να μου κόψει τη καλημέρα επειδή χαλάστηκε από τα γραφόμενα, πρώτος εγώ δεν θέλω να έχω πάρε-δώσε μαζί του.