Αγαπητοί σούπερ-φιλόζωοι (και σούπερ-vegans)...

Δεν είναι και ό,τι πιο hot στη παρούσα φάση, αλλά κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν. Εξάλλου, υπάρχουν και άλλα ζητήματα πέρα από τα πολιτικά. Σούπερ-φιλοζωία (και super-veganισμός) λοιπόν. Άρχισα να το γράφω με αφορμή αυτή την είδηση και επρόκειτο να αφορά μόνο τους vegans, αλλά λόγω του πανικού που προκάλεσε ο σκοτωμός ενός λιονταριού στη Ζιμπάμπουε είπα να το συνεχίσω μπας και πάρω viewz.

Το παρόν κείμενο είναι αφιερωμένο στους super-duper-ultra-gultra-mega-hyper-φιλόζωους και τους αντίστοιχους veganz. Αυτούς που κόπτονται για τα δικαιώματα των ζώων  περισσότερο απ'ό,τι για τα των ανθρώπων, αυτούς που βαφτίζουν ανήθικους (ή και φονιάδες) όσους τρώνε κρέας, και αυτούς που ζητάνε η κατανάλωση κρέατος να απαγορευτεί (ναι, υπάρχουν και αυτοί). Τίποτα προσωπικό, απλώς θέλω να τα βγάλω από μέσα μου.

Η αλήθεια είναι πως αυτά τα άτομα είναι τόσο περιθωριακά που δεν αξίζει να ασχοληθεί κάποιος μαζί τους. Από την άλλη, γίνονται ολοένα και περισσότερα, όπως διαπιστώνω με τον καιρό, και όπως μου επιβεβαίωσαν οι αριθμοί της έρευνας, και ο προκληθείς εκ του φόνου του λιονταριού σάλος. "Μόδα είναι θα περάσει", σκέφτονται κάποιοι για την σούπερ-φιλοζωία και τον veganισμό, αλλά υπάρχει περίπτωση στο μέλλον να έχουν φωνή και να τους τρώμε στη μάπα για τα καλά. Εξάλλου, μόδα ήταν και οι εγγραφές στο NSDAP και είδαμε τα αποτελέσματα. Δεν περιμένω να αλλάξω τη γνώμη κάποιου εξ'αυτών... Αλλά δεν βαριέσαι. Τα βγάζω από μέσα μου και ας κάνει ο καθένας ό,τι καταλαβαίνει.

Αγαπητοί σουπερ-φιλόζωοι και veganz...
είστε καθυστερημένοι. Είστε πιο καθυστερημένοι ακόμα και απ'τις σουπερ-φεμινίστριες (θα ασχοληθώ με τη πάρτη τους σε μελλοντική ανάρτηση) και νομίζετε ότι έχετε καταλήξει στη μια και μοναδική και απόλυτη αλήθεια και θέλετε να την επιβάλετε και στους άλλους. Καλά θα ήταν αν μένατε στα λόγια στο internet, αλλά πολλοί από εσάς δεν αρκούνται στο να προσπαθούν να επιβληθούν "ταπώνοντας" αγνώστους σε forums, και προσπαθούν να επιβληθούν και στον περίγυρό τους!

Συγγενής ενός γνωστού μου, φερ'ειπείν, ταΐζει τα (καχεκτικά και ταλαίπωρα απ'την έλλειψη σιδήρου) παιδιά της σουπίτσες και λαχανάκια γιατί αν τρως κρέας "πληρώνεις φονιάδες ζώων". Το άκρον άωτον της κλινικής μπαζοβλακείας, και το χειρότερο είναι ότι και τα παιδιά κατά πάσα πιθανότητα θα βγουν σαν αυτήν. Λίγο η κληρονομικότητα του IQ, λίγο η ζημιά που προκαλεί στον εγκέφαλο η σιδηροπενία, μάλλον δεν θα βγουν πολύ σπιρτόζικα στο μέλλον... Ας όψεται η μουνοδουλεία του "άντρα" της.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι, αγαπητοί μου φίλοι. Το ξέρω πως θα δυσκολευτείτε να το καταλάβετε, για αυτό θα προσπαθήσω να σας το κάνω όσο το δυνατόν πιο λιανά, μπας και το συλλάβετε με λιγότερες από 8 επαναναγνώσεις.

Το να σκοτώνεις ένα  ζώο δεν
ΔΕΝ
Δ Ε Ν είναι τόσο κακό.

Το να σκοτώνεις ένα ζώο τόσο κακό δεν είναι, ένα ζώο να σκοτώνεις δεν είναι τόσο κακό, κακό δεν ζώο σκοτώνεις να ένα τόσο είναι... δεν ξέρω ποια σειρά λέξεων είναι πιο πειστική αλλά νομίζω καταλαβαίνετε την ουσία, α; Και θα εξηγήσω γιατί (παρόλο που μου τη δίνουν στα νεύρα οι αναλυσούλες για τέτοια θέματα).

Ο φόνος απ'τα πανάρχαια χρόνια θεωρείται το μεγαλύτερο κακό. Το απόλυτο έγκλημα. Στις περισσότερες κοινωνίες ο φόνος τιμωρείται αυστηρότερα από όλα τα άλλα αδικήματα, ακόμα και αν αντικειμενικά υπάρχουν ειδεχθέστερα (το να βιάσεις ένα παιδάκι, φερ'ειπείν, ή το να αφήσεις κάποιον με υψηλό ποσοστό αναπηρίας). Αυτό ανάγεται σε πολλούς παράγοντες. Ας το πιάσουμε απ'τα πανάρχαια χρόνια.

Στις πρωτόγονες κοινωνίες κάθε άτομο αναλάμβανε έναν σημαντικό ρόλο. Οι άνθρωποι τότε ήταν λίγοι, και επειδή ήταν χωρισμένοι σε αρκετές ομάδες, κάθε μέλος αυτών μετρούσε. Άλλος ήταν ενδυματοποιός, άλλος έφτιαχνε εργαλεία, κ.ο.κ. Σε μια τέτοια κοινότητα κάθε μέλος αναλαμβάνει έναν σημαντικό ρόλο. Αν σκοτώσεις ένα από αυτά, αυτόματα θα καταστήσεις δυσκολότερη τη ζωή των άλλων, καθώς θα πρέπει να καλύψουν το κενό. Αυτός είναι ένας εκ των πρακτικών λόγων για τους οποίους ο φόνος τιμωρείται αυστηρότερα: κάθε απώλεια αφήνει ένα κενό στη κοινωνία. Σήμερα που οι κοινωνίες είναι πιο εξελιγμένες και ο πληθυσμός μεγαλύτερος δεν είναι τόσο μεγάλο όσο τότε, αλλά αυτό δεν αναιρεί το πώς έχουν τα πράγματα, και έχει μείνει από εκείνα τα χρόνια στις ηθικές μας αντιλήψεις η αντιμετώπιση του φόνου ως το μέγιστο κακούργημα.

Σε πιο εξελιγμένες κοινότητες ο άνθρωπος δεν είχε μόνο ρόλο ως μέλος μιας ομάδας, αλλά και ως μέλος μιας οικογένειας. Αν λοιπόν σκότωνες έναν άνθρωπο, δεν σκότωνες μόνο έναν υποδηματοποιό, αλλά και έναν οικογενειάρχη ή έναν αδερφό, γιο κτλ. Λόγω του μεγέθους του πρόσθιου φλοιού του εγκεφάλου τους, τα ζώα του είδους homo sapiens-sapiens τείνουν να δημιουργούν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με τα άτομα που τα περιτριγυρίζουν -ένα ιδίωμα που τα άλλα ζώα δεν έχουν, και αν υπάρχουν είδη που αποτελούν εξαίρεση, σίγουρα δεν το 'χουν σε τόσο μεγάλο και συνειδητό βαθμό όσο εμείς. Αν έχω άδικο πείτε μου στα σχόλια. Γεγονός είναι ότι, πέρα από το κακό που προκαλείς στη κοινωνία όταν σκοτώνεις κάποιον, ακόμα μεγαλύτερη ζημιά κάνεις στον περίγυρό του.

Τέλος, ένας άλλος λόγος για τον οποίο ο φόνος θεωρείται κακός, είναι η υποσυνείδητη ταύτιση των ανθρώπων με τα θύματα των φονιάδων. Είναι κάτι υποκειμενικό και ίσως να μην ισχύει για όλους, αλλά σίγουρα συμβάλλει στο ότι ο φόνος συνήθως τιμωρείται με ισόβια, ενώ άλλα σοβαρά εγκλήματα όχι.

Εδώ αξίζει να προσθέσουμε και έναν ακόμα αλλά δεν νομίζω να έχει παίξει ιδιαίτερο ρόλο στη θέσπιση των ποινών του φόνου, καθώς λίγα άτομα σκέφτονται έτσι: κάθε άνθρωπος, όσο ηλίθιος ή αντιπαθής και αν είναι, έχει προηγμένη διανόηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Έχει τις σκέψεις του, τα όνειρά του, την ιστορία του, τα βιώματά του (που ένα ζώο τα αντίστοιχα βιώματα δεν θα τα αντιλαμβανόταν με τον ίδιο τρόπο) και γαμημένη συνείδηση. Ένας άνθρωπος δυνητικά είναι πανέξυπνος και δημιουργικότατος, με τρόπο που δεν θυμίζει κανένα ζώο. Όταν σκοτώνεις έναν άνθρωπο, σκοτώνεις ένα ολόκληρο σύμπαν -αυτό που έχει κάθε άνθρωπος στο κεφάλι του.

Καλά μέχρι εδώ; Είμαστε οκ ως αυτό το σημείο σούπερ φιλόζωοι και veganz; Διαβάστε τις άνωθεν παραγράφους άλλη μια φορά για εμπέδωση και προχωρήστε.

Τι από όλα αυτά ισχύει όταν σκοτώνεις ένα γαμωζώο; 

Δεν αναφέρομαι σε έξυπνα ζώα όπως τα σκυλιά ή πολλά πιθηκοειδή. Αυτά είναι αρκετά εξελιγμένα ώστε να έχουν ακόμα και προσωπικότητα, επομένως η τελευταία παράγραφος απ'τις παραπάνω ισχύει εν πολλοίς και για εκείνα. Ισχύει όμως και για τα κουνέλια;

Μπορείς να με μισήσεις με όλο σου το είναι, αγαπητέ φιλόζωε που έκατσες να διαβάσεις την ανάρτηση. Δεν είναι μίσος για τα ζώα, είναι γαμημένη κοινή λογική. Αυτό που στερούνται οι περισσότεροι σούπερ-φιλόζωοι και σκέφτονται με το συναίσθημα αντί αυτής. Κατά βάθος νομίζουν πως όλα τα ζώα είναι σαν τις κουτσου-κουτσου γάτες τους, που επειδή είναι γλυκούλες, ε, αυτό καθιστά την ύπαρξή τους εξίσου σημαντική με την των ανθρώπων. Δεν είναι έτσι όμως, φίλτατε ζωόφιλε φιλόζωε.

Τι το τόσο κακό συμβαίνει όταν σκοτώνεις ένα ζώο; Βλάπτεις μια κοινωνία; Υπάρχουν είδη ζώων και εντόμων που έχουν φορμάρει κοινωνίες, και σε αυτά πόσο σημαντικός είναι αντικειμενικά ο ρόλος κάθε μέλους; Εξάλλου, και το κατά πόσον έχουν κοινωνίες ορισμένα είδη είναι υποκειμενικό. Και οι λύκοι σχηματίζουν αγέλες που πάνε για κυνήγι· είναι "κοινωνία" αυτό; Βλάπτεις όντως ένα σύνολο σκοτώνοντας έναν λύκο;

 Βλάπτεις μια οικογένεια μήπως; Ελάχιστα ζώα έχουν την αίσθηση της συγγένειας, και σε αυτά πόσο ισχυρή είναι σε σχέση με την ανθρώπινη; Τα περισσότερα είδη δεν κατανοούν καν τη συγγένεια, πέρα από αυτή μητέρας και γιου, και στερούνται ισχυρών και συνειδητών συναισθηματικών δεσμών.
Τι στο πούτσο είναι τόσο δύσληπτο στο να καταλάβετε στο ότι ΔΕΝ, ΔΕΝ Δ Ε Ν  είναι εξίσου κακό να σκοτώνεις έναν άνθρωπο και ένα ζώο; Τι;;; Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι;;

Επ'ουδενί δεν ενθαρρύνω την άνευ λόγου ζωοκτονία. Ο φόνος ενός ζώου στα πλαίσια της ψυχαγωγίας -όπως εκείνος του λιονταριού- είναι μια απίστευτα άνανδρη πράξη, και στα όρια της ψυχοπάθειας. Τι βόθρο μπορεί να έχει στο κεφάλι του κάποιος που θεωρεί το να σκοτώνει ένα ζώο, πλακίτσα; Αυτό που έκανε ο κυνηγός είναι κατακριτέο και πρέπει να τιμωρηθεί, και δη τη στιγμή που τα λιοντάρια είναι σχετικά σπάνια ζώα.

Ανεξάρτητα από αυτό όμως, δεν έχει καμία λογική ο φόνος ενός ζώου να εξισώνεται με τον φόνο ενός ανθρώπου. Πολύ περισσότερο δεν έχει λογική να θεωρείται χειρότερος και να γίνεται της πουτάνας, ενώ για τους ανθρώπους που σκοτώνονται να μη λέει κανένας τίποτα. Ένα ζώο δεν είναι όπως ένας άνθρωπος. Δεν λέω πως το να σκοτώσεις μια γάτα είναι καλό -είναι μια αψυχολόγητη και άνανδρη πράξη- αλλά δεν είναι τόσο γαμημένα κακό όσο πιστεύουν οι φιλόζωοι, που θέλουν να γίνει και κακούργημα.

(Μιας και ανεφέρθησαν οι γάτες... μόνο εγώ βρίσκω πολύ αστείο το ότι για τους φιλόζωους η κακοποίηση μιας γάτας ή ενός σκύλου είναι "ειδεχθής" ενώ μιας αλεπούς όχι, απλά και μόνο επειδή η τελευταία δεν είναι γουτσου-γουτσου; Το ότι χαλιούνται περισσότερο με τους φόνους και τη κακοποίηση ζώων που θα μπορούσαν να είναι και κατοικίδια, είναι η πλέον τρανταχτότατη απόδειξη της κλινικής ηλιθιότητας των αυτοαποκαλούμενων φιλόζωων)

Πέρα από αυτό το κομμάτι της ιστορίας όμως -τον παραλογισμό της εξίσωσης ζώων και ανθρώπων-, υπάρχει και ένας ακόμα λόγος για τον οποίον δεν είναι τόσο κακό το να σκοτώνεις ορισμένα ζώα (π.χ. γουρούνια, κοτόπουλα κτλ): η ύπαρξή τους χωρίς τον άνθρωπο δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Ναι, σωστά διαβάσατε. Και ναι, είμαι ανθρωποκεντρικός.

Έστω ότι δεν υπήρχαμε εμείς να εκτρέφουμε τις κότες για να τις σφάζουμε και να τις τρώμε. Τι διάολο θα έκαναν σε αυτόν τον πλανήτη; Ποιο θα ήταν το νόημα της ύπαρξής τους; Θα περιφέρονταν, θα έχεζαν, και; Τι άλλο; Τι το τόσο δημιουργικό κάνει μια κότα και είναι σπουδαία η ζωή της; Ούτε να κατανοήσει πως θα πεθάνει δεν είναι σε θέση. Θαρρείτε πως είναι αρκετά αξιόλογο και εξελιγμένο ζώο ώστε να χρήζει δικαιωμάτων; Αν δεν ήμασταν εμείς να της παρέχουμε την τροφή της θα έπρεπε να τη βρίσκει μόνη της, και τελικά θα την έτρωγαν οι αλεπούδες αντί για εμάς.

Γιατί, αγαπητοί χίππηδες που νομίζετε ότι ο veganισμός θα μας έκανε να ζούμε "σε αρμονία με τη φύση", το φαινόμενο του ισχυρότερου ζώου να τρώει το λιγότερο ισχυρό είναι  η ίδια η φύση. Το να τρώει ένας άνθρωπος μια κότα δεν διαφέρει σε τίποτα από το να τη φάει μια αλεπού -εκτός ίσως από το ότι ο άνθρωπος είναι πιο αξιόλογο ζώο απ'την αλεπουδίτζα.

Δεν είναι μίσος προς τα ζώα. Είναι κοινή λογική.

Εντάξει αγαπητοί σούπερ-φιλόζωοι και σούπερ-veganz, γαμώ τις αντιλόπες και τα λαχανάκια βρυξελλών αντίστοιχα;

Την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε με το συναίσθημα αντί της λογικής και θα ζητήσετε να γίνει κακούργημα η ζωοκτονία ή να απαγορευθεί η κατανάλωση κρέατος (όπως ζητούσε το κόμμα παιδεραστών της Ολλανδίας) επειδή έχετε κατά νου τη ψιψίνα σας, συμπεριφερθείτε σαν το αποτέλεσμα εκατομμυρίων χρόνων εξέλιξης που είστε και βάλ'τε το ξερό σας να δουλέψει. Homo sapiens-sapiens είστε, κάτι υπάρχει στη κεφάλα σας.

Σημειώνω δε, ότι τα παραπάνω απευθύνονται στους φανατικούς των θιγεισών κατηγοριών. Αν κάποιος θεωρεί ότι εμπίπτει σε αυτές... ελπίζω να προσβλήθηκε πραγματικά  :)   Δεν έχω κάτι με τα ζώα -ίσα ίσα που τα αγαπώ πάρα πολύ-, αλλά ακόμα περισσότερο αγαπώ τους ανθρώπους και το δικαίωμά τους να τρέφονται με ό,τι τους γουστάρει. Ακριβώς όπως κάνουν τα λιονταράκια.

Ε, δεν νομίζω να χαλιούνται τα γουρούνια που τρέφονται καλά και κυλιούνται και στις λάσπες για μια ζωή πριν φαγωθούν -ούτε καν το καταλαβαίνουν.

Καλή χορτοφαγική μέρα.

ΥΓ: Υπενθυμίζω ότι τα παραπάνω δεν ισχύουν για ζώα με ανεπτυγμένο εγκέφαλο όπως οι σκύλοι ή οι πίθηκοι. Κάποια ζώα όντως είναι εγκληματικό να τα σκοτώνεις (έστω και όχι για ισόβια) γιατί είναι τόσο έξυπνα που έχουν προσωπικότητα, αντίστοιχη της ανθρώπινης. Και όχι, δεν ισχύει για όλα τα ζώα αυτό. Το να ανταποκρίνεσαι σε ερεθίσματα δεν σημαίνει ότι έχεις έστω και υποτυπώδη συνείδηση ή συναισθήματα όπως τα δικά μας ή των σκύλων.

ΥΓ2: Αν κάποιος είναι τόσο ηλίθιος που σκοπεύει να μου κόψει τη καλημέρα επειδή χαλάστηκε από τα γραφόμενα, πρώτος εγώ δεν θέλω να έχω πάρε-δώσε μαζί του.