Ναι, είσαι ένα προβληματικό κοριτσάκι (Περί σούπερ-φεμινιστριών)

Σας είχα τάξει ένα κειμενάκι για τις σούπερ-φεμινίστριες, σωστά; Ιδού


Φεμινιστές και "φεμινιστές"

Καταρχάς, να ξεκαθαρίσω ότι τα παρακάτω σε καμία περίπτωση δεν αφορούν τους απλούς υπερασπιστές των δικαιωμάτων της γυναίκας. Υπάρχουν μέρη στον πλανήτη στα οποία οι γυναίκες όντως καταπιέζονται, και μάλιστα σε εξωφρενικό βαθμό. Σε κράτη όπως η Σαουδική Αραβία, το Αφρανιστάν, τα Εμιράτα και τέλος πάντων σε όσες χώρες επικρατεί το Ισλάμ, οι γυναίκες θεωρούνται κατώτερες από τον άντρα, αν δεν αντιμετωπίζονται σαν ομιλούντα έπιπλα. Είναι χαρακτηριστικό ότι όπου επικρατεί η Σαρία ο άντρας έχει δικαίωμα ακόμα και να σκοτώσει τη γυναίκα του παραμένωντας ατιμώρητος. Ως εκ τούτου, χρειάζονται οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων τους και η διάδοση των ιδεών περί ισότητας των φύλων -το κίνημα που κάποτε ονομαζόταν "φεμινιστικό".

Το φεμινιστικό κίνημα ήταν αρκετά σωστό και υγιές. Ο φεμινισμός του πρώτου και το δεύτερου κύματος ήταν αναγκαίος καθώς οι γυναίκες, πράγματι, καταπιέζονταν, στερούμενες δικαιωμάτων όπως εκείνο της ψήφου ή και της ατομικής ιδιοκτησίας, ή δυνατοτήτων όπως αυτό της κοινωνικής ανέλιξης χωρίς τον αντίστοιχο άντρα στο πλάι τους. Υπήρχαν ταλαντούχες και αξιόλογες γυναίκες που έμειναν αναξιοποίητες ή στην αφάνεια, μόνο και μόνο λόγω του φύλου τους, επειδή οι κοινωνίες τις είχαν συνηθίσει αποκλειστικά στον ρόλο της μητέρας και αρνούνταν να δεχτούν πως θα μπορούσαν να είναι οτιδήποτε άλλο -καλλιτέχνες, επιστήμονες ή πολιτικοί.

Οι γυναίκες του δυτικού κόσμου απέκτησαν πλήρη δικαιώματα με την πάροδο των χρόνων. Δυστυχώς για τις φεμινίστριες καριέρας (παντού υπάρχουν καριερίστες), έπρεπε να βρουν άλλον τρόπο να βγάζουν το ψωμί τους πέρα από το να πουλάνε βιβλία για το πόσο αδικημένο είναι το ασθενές φύλο. Και εγένοντο τα νοητικά εμέσματα του φεμινισμού τρίτου κύματος και των συναφών νεοφεμινιστικών ρευμάτων. Θα αναφερόμαστε στους υποστηρικτές τους με τον όρο "σούπερ-φεμινιστές", ή μάλλον σούπερ-φεμινίστριες καθώς οι άντρες του κινήματος είναι συντριπτικώς μειοψηφούντες.

Οι σούπερ-φεμινίστριες είναι ένα καταγέλαστο σύνολο προβληματικών κορασίδων, ανίκανο για οποιονδήποτε λογικό συνειρμό ή κριτική σκέψη, που, θες λόγω άμεσου συμφέροντος, θες λόγω συμπλέγματος, θες λόγω ηλιθιότητας, βλέπει σεξισμό παντού και παρερμηνεύει σκοπίμως γεγονότα, λεγόμενα ή πεπραγμένα αντρών και όχι μόνο, βαφτίζοντάς τα σεξιστικά.

Τυπικά είναι αυτές που δεν άκουσαν αρκετά κομπλιμέντα από τον πατέρα τους όταν ήταν μικρές και το έριξαν στη μισανδρία, που τη βαφτίζουν και "φεμινισμό". Κάθε πατέρας πρέπει σε κάθε ευκαιρία να λέει "μπράβο" στη κόρη του και να της δίνει ένα φιλάκι. Αν ένα κοριτσάκι δεν ακούσει τα "μπράβο" που του πρέπουν, παρά εισπράξει την αδιαφορία ή και βίαιες συμπεριφορές από τον πατέρα του, όταν μεγαλώσει μπορεί να βγει σούπερ-φεμινίστρια.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μια γνωστή του γράφοντος που όταν είδε στο δωμάτιό του τον Βιτρουβιο άνθρωπο του Da Vinci, τον βάφτισε "ρατσιστικό" (!!!) επειδή δεν απεικόνιζε γυναικείο σώμα -λες και σε αυτή τη περίπτωση δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με την ίδια λογική ρατσιστικό σε βάρος των αντρών. Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ παρερμηνείας ενός γεγονότος και διανοητικής αναπηρίας είναι πολύ λεπτή.

Αν η έρευνα που συσχετίζει το μέγεθος του γυναικείου στήθους με τον δείκτη νοημοσύνης ερμηνεύοντας την ευθέως ανάλογη σχέση τους ως αποτέλεσμα της συμβολής των θηλυκών ορμονών στην ορθή ανάπτυξη του γυναικείου εγκεφάλου, αληθεύει, δεν είναι να απορούμε με τα μυαλά που κουβαλάει η συγκεκριμένη -που η κοτσάνα που πέταξε με ξενέρωσε περισσότερο απ'ό,τι αν μύριζε τυρίλα ολόκληρη.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι συμπλεγματικές και στερούμενες κάθε δυνατότητας ορθής χρήσης της λογικής, διαχειρίστριες γνωστής υπερ-φεμινιστικής σελίδος σε ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης -τα ποστς της οποίας έδωσαν στον γράφοντα αφορμή να γράψει το παρόν.

Σκοπός της παρούσας ανάρτησης δεν είναι να γκρεμίσει τη κοσμοθεωρία των σούπερ-φεμινιστριών συθέμελα, αλλά να τους δείξει -αν τύχει και πέσει κάποια εξ'αυτών στο blog- πως οι πεποιθήσεις τους είναι απόρροια της αδιαφορίας που εισέπραξαν από τον πατέρα τους, και όχι λογικά τεκμηριωμένες αντιλήψεις που μπορούν να γίνουν θέμα συζήτησης.

Επειδή είναι πολύ δύσκολο θέμα για να το αναλύσουμε από την αρχή, θα μπούμε στο θέμα εξετάζοντας "σκέψεις" (από πότε θεωρείται σκέψη κάθε διανοητική αφόδευση;) εκπεφρασμένες στην εν λόγω "φεμινιστική" σελίδα -που τον τελευταίο καιρό έχει γίνει μάστιγα στο facebook.


Η διανοητική αναπηρία των σούπερ-φεμινιστών

Θα πιάσουμε 3-4 τυχαία ποστς από την προαναφερθείσα σελίδα βάζοντάς τα υπό το πρίσμα της λογικής. Με αφορμή αυτά θα μιλήσουμε για διάφορα ζητήματα γύρω από το εκτρωματικό σκουπίδι που ονομάζουν και "φεμινισμό", λες και έχει σχέση με το κίνημα των δικαιωμάτων της γυναίκας. Εξάλλου, η ίδια διανοητική αναπηρία που δέρνει τις γράφουσες της εν λόγω σελίδος διακατέχει όλες τις αντίστοιχες σούπερ-φεμινίστριες ανά τον κόσμο, και έχουν τα ίδια ιδιώματα.

(κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)

Το πρόβλημα, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι οι εικόνες που βάζουν, αλλά τα κομπλεξικά που γράφουν στις περιγραφές.

Εν προκειμένω, ξεκινάει ισχυριζόμενη ότι δήθεν βάφονται και ντύνονται καλά για κάποιον άλλο λόγο πέρα από το να αρέσουν στο άλλο φύλο. Πιθανότατα, στο αδύναμο μυαλουδάκι της γράφουσας το να θες να αρέσεις στο άλλο φύλο είναι κάτι μεμπτό, κάτι αφύσικο, λες και τα δύο φύλα βρίσκονται σε πόλεμο και δεν επιδιώκουν ούτως ή άλλως να αρέσουν το ένα στο άλλο.

Οι αναφερόμενες σούπερ-φεμινίστριες θεωρούν πράγματι ότι υπάρχει κάποιου είδους "πόλεμος" ανάμεσα στα δύο φύλα. Ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε άντρες και γυναίκες είναι μακράν και με διαφορά ο πιο χαζός και ο πιο παιδαριώδης -εμένα προσωπικά μου θυμίζει τότε που ήμασταν 6 χρονών και υπήρχε αντιπαλότητα ανάμεσα στα αγόρια και τα κορίτσια της τάξης και καταλήγαμε να χωριζόμαστε στις αντίστοιχες ομάδες στα παιχνίδια.

Γενικά, κάθε άνθρωπος έχει την τάση να διαχωρίζει τους συνανθρώπους του σε κατηγορίες που η μία εχθρεύεται την άλλη. Κάποιοι διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε φτωχούς και πλούσιους (ένας υπαρκτός διαχωρισμός). Άλλοι τους διαχωρίζουν σε φασίστες και κουμούνια. Άλλοι, χαμηλότερου επιπέδου, σε ολυμπιακούς και παναθηναϊκούς. Οι σούπερ-φεμινίστριες σε άντρες και γυναίκες -ό,τι πιο χαζό και παιδικό υπάρχει εκεί έξω (μετά το οπαδικό). Δεν διαφέρουν σε τίποτα από ένα 6χρονο.

Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν διαφορές στα δύο φύλα, λέω απλά ότι δεν είναι διαχωρισμένα ώστε να αντιμάχονται. Απλώς... υπάρχουν. Συμβάλλουν και τα δύο στην αναπαραγωγή του είδους και είναι,
επομένως, εξίσου σημαντικά. Δεν υπάρχει πόλεμος, δεν υπάρχει αντιπαλότητα. Υπάρχει απλή συμβίωση με όσα αυτή συνεπάγεται.

Θα μου πει κάποιος ότι οι άντρες παλιά καταπίεζαν τις γυναίκες κτλ κτλ. Μάντεψε, σούπερ-φεμινιστή: οι γυναίκες εκείνων των εποχών δεν θεωρούσαν πως καταπιέζονταν γιατί ήξεραν πως εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τίποτα σημαντικότερο να κάνουν πέρα από το να μεγαλώσουν τα παιδιά. Ναι, σωστά διάβασες. Και όχι, δεν είμαι σεξιστής. Απλώς λέω πώς είχαν τα πράγματα.

Οι γυναίκες είχαν λιγότερα δικαιώματα με το σκεπτικό ότι ο άντρας ήταν εκείνος που έβγαζε όλη τη δουλειά και έφερνε λεφτά/τροφή στο σπίτι, επομένως έπρεπε να είναι ο αρχηγός της οικογένειας. Δεν είναι τυχαίο που το φεμινιστικό κίνημα εμφανίστηκε όταν έπαψε να έχει λογική να είναι ο άντρας ο έχων το πάνω χέρι: μετά την βιομηχανική επανάσταση μπορούσε και η γυναίκα να δουλεύει όπως εκείνος, επομένως δεν είχε λογική να στερείται δικαιωμάτων. Πριν από εκείνη την εποχή καμία γυναίκα δεν θεώρησε πως καταπιεζόταν -ήταν τέτοιες οι συνθήκες της εποχής.

Αυτά δεν σημαίνουν ότι υπάρχει "πόλεμος" ανάμεσα στα δύο φύλα ρε ανώριμα. Σήμερα οι εργασίες δεν είναι χειρονακτικές οι γυναίκες έχουν πλήρη δικαιώματα και το στερεότυπο του "άντρα του σπιτιού" τείνει να σβήσει. Πού βλέπετε καταπίεση των γυναικών στον δυτικό κόσμο σήμερα ρε προβληματικά κοριτσάκια; Τέλος πάντων, ας μην μακρυγορούμε.

Γεγονός είναι ότι θεωρούν πως υπάρχει έχθρα ανάμεσα στα δύο φύλα. Κατά βάθος, έχουν ανάγκη την ύπαρξη αυτής της έχθρας και του "σεξισμού", γιατί χωρίς αυτά δεν θα υπήρχε τίποτα να ασχοληθούν.

Ίσως να θεωρεί λοιπόν ως κάτι το μεμπτό το να φτιάχνεται η γυναίκα για να αρέσει στον άντρα (παρόλο που το αντίστροφο μάλλον δεν τη χαλάει). Σίγουρα πάντως το θεωρεί ανύπαρκτο: οι άντρες "πιστεύουν" ότι οι γυναίκες φτιάχνονται για εκείνους -φτιάχνονται για κάποιον άλλον λόγο.

Ποιος είναι αυτός; Να κάνουν τις άλλες γυναίκες να ζηλέψουν; Αν η "σουλτάνα" υποστηρίζει κάτι τέτοιο είναι σαν να ισχυρίζεται πως όλες οι γυναίκες είναι καριόλες και ζηλιάρες, και μάλιστα επιδιώκουν να προκαλέσουν συναισθήματα φθόνου στις άλλες, επομένως είναι η ίδια σεξίστρια και έχει μισογυνικες αντιλήψεις. Μήπως θεωρεί πως το κάνουν για να αρέσουν στις ίδιες; Σε αυτή τη περίπτωση είναι σαν να υποστηρίζει ότι οι γυναίκες πάσχουν από σύνδρομα κατωτερότητας, επομένως είναι κομπλεξικές. Αν δεν έπασχαν δεν θα χρειαζόταν να βαφτούν, καθώς όποιος τα 'χει καλά με την εμφάνισή του δεν χρειάζεται make-up. Άρα για τη "σουλτάνα" οι γυναίκες ή είναι καριόλες ή είναι κομπλεξικές. Ας μας πει η ίδια τι από τα δύο ισχύει.

• Παρατηρείτε ότι είναι απίστευτα εύκολο να βγάλεις τον άλλον μισογύνη και σεξιστή; Με βάση μια φράση της, την έβγαλα σεξίστρια με δύο διαφορετικούς τρόπους. Οι σούπερ-φεμινίστριες δεν "εντοπίζουν" σεξισμό· τον επινοούν.

Τέλος πάντων, επειδή μου φαίνεται πως έχω γίνει υπερβολικά φλύαρος, πάω σε άλλο ποστ. Επί του συγκεκριμένου αρκούμαι στο να πω ότι θα μπορούσε να είναι μια φιλική συμβουλή και ότι επιλέγουν να το θεωρήσουν σεξισμό -ακριβώς όπως βάφτισα εγώ σεξισμό τα δικά της γραφόμενα.

Πάμε σε άλλο ποστ:

(κλικ για μεγέθυνση)

Είναι άλλη μια περίπτωση στην οποία επιλέγουν να ερμηνεύσουν την κατάσταση ως σεξισμό σε βάρος των γυναικών. Εν προκειμένω, θα μπορούσαμε να δούμε στο σχόλιο μια γενικότερη τάση να δίνεται προτεραιότητα στο συναίσθημα αντί της σεξουαλικής επιθυμίας -ΕΝ ΓΕΝΕΙ. Και μια γυναίκα θα μπορούσε να γράψει αντίστοιχα πράγματα για έναν άντρα που απορρίπτει τα συναισθήματα κάποιας τρίτης επειδή δεν τη βλέπει σεξουαλικά.

Η συναισθηματική φόρτιση του σχολίου, που το κάνει να δείχνει σεξιστικό, είναι προφανώς αποτέλεσμα του ότι ο γράφων είχε περάσει κάτι παρόμοιο. Δύσκολο;

Παρατηρείτε κάτι ακόμα; Υπάρχουν πολλοί τρόποι να προσεγγίσεις κάτι. Οι σούπερ-φεμινίστριες επιλέγουν συνειδητά να το βαφτίσουν σεξιστικό σε βάρος των γυναικών. Μάλιστα, αποδίδουν τον σεξισμό που επινόησαν σε όλο το αντρικό φύλο -λες και ισχυριστήκαμε ποτέ πως μας "χρωστούν σεξ" (θα ασχοληθούμε με αυτό το ζήτημα παρακάτω).

Άλλο ποστ:

Πρωτοφανές ρεσιτάλ απερίγραπτου κομπλεξισμού και κλινικής μπαζοβλακείας.

Η εικόνα λέει "το χιούμορ είναι το ντεκολτε του άντρα". Τελεία. Δεν λέει ότι οι γυναίκες πρέπει να βασιστούν στην εξωτερική εμφάνιση, ούτε μπορεί κάποιος να εξαγάγει τέτοιο συμπέρασμα βλέποντάς την. Μόνο ένα συμπλεγματικό και ανώριμο κοριτσάκι όπως η γράφουσα θα μπορούσε να καταλήξει εκεί διαβάζοντας αυτήν την αράδα, προφανώς επειδή σε κάποια περίοδο της ζωής της έφαγε τούρτα λόγω εμφανίσεως και της έμεινε το απωθημένο. Όταν έχεις ένα μεγάλο κόλλημα όλα τα ερεθίσματα οδηγούν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, σε αυτό.

Η εικόνα απλά κάνει μια μικρή αντιστοιχία: όπως οι άντρες ανάβουν όταν μια γυναίκα με προσόντα φοράει ντεκολτέ, έτσι και οι γυναίκες έλκονται από άντρες με χιούμορ. Ούτε οι μεν ούτε οι δε βασίζονται μόνο εκεί, απλώς... βοηθάει. Το χιούμορ είναι το "ντεκολτε του άντρα" γιατί ένας άντρας με χιούμορ είναι ωραίος, και όχι λόγω των κομπλεξικών που έβγαλε από τον βόθρο που έχει στο κεφάλι της η "σουλτάνα".

Αλλά παραβλέπουμε την λανθασμένη χρήση της λέξης "γιατί"... Έστω ότι όντως το μόνο που μετράει στις γυναίκες είναι η εμφάνιση. Ε, για αυτό δεν φταίμε εμείς και η αντρική κακία, ούτε ο "σεξισμός". Έτσι είναι η φύση και δεν μπορούμε να κατηγορηθούμε για αυτό. Για εξελικτικούς λόγους οι άνθρωποι έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν ορισμένα χαρακτηριστικά ως ομορφιά και ένδειξη υγείας. Δεν είναι τυχαίο, φερ'ειπείν, που το μεγάλο στήθος θεωρείται ομορφιά. Αυτές που έχουν μεγάλο στήθος θεωρούνται από εμάς, υποσυνείδητα, καταλληλότερες για μητέρες. Κάτι αντίστοιχο και για τους τουρλωτούς κώλους: είναι ένδειξη θηλυκότητας γιατί προϋποθέτουν θηλυκές ορμόνες, που είναι ένδειξη υγείας στις γυναίκες.

Να σημειωθεί ότι τα παραπάνω δεν είναι προσωπικές μου απόψεις, που επινόησα για να έχω κάποιο επιχείρημα να στηρίξω τη πεποίθηση ότι είναι η φύση μας να θέλουμε τις ωραιότερες εμφανισιακά: είναι η θέση της σύγχρονης επιστήμης. Τυπικά, επιλέγουμε ως partner κάποιον/α που θεωρούμε, υποσυνείδητα, ότι είναι υγιής και θα γεννούσε/μεγάλωνε γερά παιδιά. Όσοι θεωρούν πως γράφω μπούρδες, ε, ας στρωθούν να διαβάσουν λίγη εξελικτική βιολογία και ψυχολογία και το ξανασυζητάμε.

Ναι, εν πολλοίς επιλέγουμε partners με βάση την ομορφιά -παρόλο που παίζουν και άλλα πράγματα ρόλο (ποιος θέλει να τραβηχτεί σοβαρά με μια πεντάχαζη;). Οι γυναίκες δεν έχουν αυτό το ιδίωμα στον ίδιο βαθμό. Είναι πιο επιλεκτικές. Δεν φταίμε ούτε εμείς, ούτε αυτές -έτσι είναι η φύση.

Παρατηρείτε κάτι εδώ; Την ανικανότητά τους να σκεφτούν λογικά, τη πλήρη άγνοιά τους σε θέματα επιστημών και το ότι αποδίδουν αυτά για τα οποία είναι υπεύθυνα η φύση, στους άντρες;

Ας δούμε ένα ακόμα παράδειγμα

Αντιπαρερχόμενος την αναλυσούλα περί ιπποτισμού και προβλημάτων της γυναίκας, θα σταθώ στο σημαντικότερο -για το οποίο όλες οι σούπερ-φεμινίστριες παραπονιούνται: τον ισχυρισμό ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζονται από τους άντρες ως σεξουαλικά αντικείμενα.

Αυτό το γελοίο "παράπονο" ισχύει όσο και το ότι οι γυναίκες βλέπουν τους άντρες ως πορτοφόλια. Για κάποιο λόγο τα προβληματικά αυτά κοριτσάκια μιλάνε για τα κακώς κείμενα στις συμπεριφορές αντρών, παραβλέποντας το γεγονός ότι υπάρχουν αντίστοιχες σε βάρος τους εκ μέρους γυναικών, που, προφανώς, δεν οφείλονται στο σύνολο των φύλων αλλά στα άτομα και, κυρίως, μιλάνε για το σεξ λες και για τη γυναίκα είναι αγγαρεία, λες και είναι κάτι που δεν της αρέσει όσο και στον άντρα και δεν το επιδιώκει.

Ίσως βέβαια αυτός να είναι ένας ψυχολογικός μηχανισμός άμυνας, αντίστοιχος εκείνου της αλεπούς που δεν μπόρεσε να καταβροχθίσει τη κότα και ισχυρίστηκε στις άλλες ότι δεν ήταν κότα αλλά ένας "βρωμερός αρουραίος": μειώνοντας την αξία αυτού που δεν μπορείς να έχεις, απαλύνεται ο πόνος του να σου λείπει. Μειώνοντας την αξία του σεξ και αντιμετωπίζοντάς το ως αγγαρεία, ως κάτι που οι γυναίκες δεν θέλουν πραγματικά, οι σούπερ-φεμινίστριες προσπαθούν να ξεγελάσουν τον εαυτό τους ότι δήθεν δεν είναι κάτι που τους χρειάζεται.

Είναι ένα από τα κύρια ιδεολογικά κοινά των νεοφεμινιστών: το σεξ είναι κάτι που επιδιώκουν μόνο οι άντρες. Η γυναίκα αποκλείεται να το θέλει. Η γυναίκα θέλει μόνο αγάπη, μόνο shεβαzhμό, και όποιος θέλει να τη στήσει, την "αντιμετωπίζει σαν αντικείμενο" και "δεν σέβεται το ότι είναι άνθρωπος".

Μαντέψτε, προβληματικά κοριτσάκια: ένας άντρας μπορεί κάλλιστα να σας σέβεται και να σας βλέπει σαν ανθρώπους και να θέλει να σας στήσει στα τέσσερα. Δεν είναι κάτι κακό, δεν είναι κάτι παράξενο. Όσοι θέλουν μόνο το πήδημα πηγαίνουν και στις πουτάνες. Αυτοί που επιλέγουν να τραβηχτούν με κάποια τη βλέπουν και σαν άτομο -σε γενικές γραμμές τουλάχιστον (ντάξει, πάντα υπάρχουν και οι μαλάκες).

Εξάλλου, το να θέλει να σας ρίξει ο άλλος είναι υπέρ σας, καθώς προϋποθέτει μια-κάποια ομορφιά -αυτό που λείπει από τα σκουπίδια που γράφουν αυτές τις αρλουμπολογίες για να ζητιανέψουν τα likes που δεν παίρνουν οι φωτογραφίες προφίλ τους.

Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα του βόθρου που έχουν στο κεφάλι τους οι νεοφεμινιστές. Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στην εν λόγω σελίδα θα δει πολλές εφάμιλλου είδους σαχλαμάρες. Τη στιγμή που είναι οι υποστηρικτές αυτών των αντιλήψεων είναι πολυάριθμοι, αξίζει να αφιερώσουμε μερικές αράδες ακόμα ασχολούμενοι με τις γενικές πεποιθήσεις και τα χαρακτηριστικά τους τους.


Ο πνευματικός βόθρος του νεοφεμινισμού - Τα χαρακτηριστικά της χειρότερης μορφής μισογυνίας

Είδαμε και εξετάσαμε λοιπόν, μέσα από τα ποστς μιας σελίδας, κάποια από τα βασικά ιδεολογικά, πνευματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά των σούπερ-φεμινιστών. Θα τα αναφέρουμε και ονομαστικά. Θα παρατηρήσετε πως σε κάθε νεοφεμινιστικό άρθρο, βιβλίο ή λογύδριο συναντάται τουλάχιστον ένα από τα παρακάτω.

1. Η παιδαριώδης αντίληψη περί αντιπαλότητας των δύο φύλων

Το ιδίωμα των παιδιών του δημοτικού. Η αδυναμία τους να κατανοήσουν το άλλο φύλο και τις σχέσεις μεταξύ των δύο τις έχει οδηγήσει στο να συμπεριφέρονται σαν να βρίσκονται τα δύο φύλα σε πόλεμο, και όχι σε κατάσταση συμβίωσης με όσα αυτή συνεπάγεται. Η γυναίκα δεν μπορεί να συμβιώνει με έναν άντρα, πρέπει ή να καταπιέζεται από εκείνον ή να τον καταπιέζει η ίδια. Τα δύο φύλα δεν μπορούν να συνυπάρξουν -είναι θανάσιμοι εχθροί. Οι σούπερ-φεμινίστριες δεν θέλουν τη γυναίκα να τα έχει καλά με τον άντρα, τη θέλουν να τον βλέπει σαν εχθρό και καταπιεστή, να ερμηνεύει όλες του τις κινήσεις ως σεξισμό σε βάρος της -με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική, συναισθηματική και σεξουαλική της ζωή.

2. Ο εντοπισμός σεξισμού εκεί που δεν υπάρχει

Νομίζω απέδειξα ότι είναι εύκολο να βαφτίσεις τον άλλον σεξιστή και μισογύνη, όπως ότι είναι πολύ εύκολο να επιλέξεις μια εναλλακτική προσέγγιση ερμηνείας ενός γεγονότος. Το να θέλουν να έρθουν σε επαφή μαζί σου, φερ'ειπείν, θα μπορούσε να είναι ένδειξη της ομορφιάς ή και της ανωτερότητάς σου, και όχι του ότι αντιμετωπίζεσαι "σαν αντικείμενο" και ότι "δεν σε σέβονται". Ερμηνεύουν γεγονότα όπως τις βολεύει για να θυματοποιήσουν τις γυναίκες, γιατί έτσι τις θέλουν. Και αυτό είναι το τρίτο κύριο χαρακτηριστικό της ιδεολογίας και επιχειρηματολογίας τους.

3. Η εσκεμμένη θυματοποίηση των γυναικών

Οι νεοφεμινίστριες παρουσιάζουν την γυναίκα ως θύμα γιατί έτσι την θέλουν. Κατά βάθος, θέλουν η γυναίκα να είναι καταπιεσμένη, για να ευσταθούν οι δικές τους αντιλήψεις. Προσπαθούν να τη πείσουν ότι γίνεται πόλεμος εναντίον της για να πιστέψει ότι έχει ανάγκη από σούπερ-φεμινιστές - σωτήρες, που θα της πουλήσουν τα βιβλία τους και θα την διδάξουν τα δικαιώματά της -γιατί από μόνη της αποκλείεται να τα ξέρει.

Ο νεοφεμινισμός είναι η χειρότερη μορφή μισογυνίας, που απαιτεί από τις γυναίκες να είναι θύματα. Τις αντιμετωπίζει σαν να είναι εκ φύσεως ηλίθιες, σαν να έχουν ανάγκη άλλους για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους γιατί οι ίδιες δεν ξέρουν το καλό τους. Δεν αντιμετωπίζουν τις γυναίκες σαν ατομικές υπάρξεις που δύνανται να λύσουν μόνες τα προβλήματά τους, παρά σαν ένα συνονθύλευμα άβουλων όντων που οι άντρες έχουν για υποχείρια, και που πρέπει να "αφυπνιστούν" από τα νεοφεμινιστικά κηρύγματα και να στραφούν εναντίον τους, για το τεράστιο κακό που τους κάνουν να θέλουν να τις κουτουπώσουν.

4. Ο επιτηδευμένος "αντισεξισμός"

Όλα ερμηνεύονται ως μίσος ενάντια στις γυναίκες. Τα πάντα. Ακόμα και η γλώσσα. Η χρήση αρσενικών ονομάτων είναι "σεξιστική" και "μειώνει την αξία των γυναικών" -εξού και τα καραγκιοζιλίκια τύπου "herstory" αντί για "history" ή το "ποια το έκανε;" αντί του "ποιος το έκανε;".

Προφανώς, για αυτούς τους μισογύνηδες τους νεοφεμινιστές η αξία των γυναικών καθορίζεται από την χρήση του γυναικείου προσώπου στη γλώσσα και όχι από την συνεισφορά των γυναικών στη κοινωνία. Σαν το 4χρονο που βλέπει τον αδερφό του να παίζει με ένα παιχνίδι και κλαίει γοερά "σσσελλω καιεγωωωωωωωω", οι σούπερ-φεμινίστριες προσπαθούν να αλλάξουν το πρόσωπο λέξεων και φράσεων νομίζοντας ότι κάτι τέτοιο "αναβαθμίζει" τη γυναίκα και κατανικάει τη πατριαρχία. Προφανώς, είναι παιχνίδι τα πρόσωπα των λέξεων.

Στο ίδιο μήκος κύματος κυμαίνονται όλες τους οι προσπάθειες να καταστήσουν τη σύγχρονη δυτική γυναίκα "πιο ίση" με τους άντρες απ'ό,τι ήδη είναι.

5. Η ανικανότητα χρήσης της λογικής

Είδαμε αρκετά παραδείγματα.

6. Η στρεβλή αντίληψη του σεξ

Δείτε όλες τις παπαριές που γράφουν επ'αυτού του θέματος -όχι μόνο στην προαναφερθείσα σελίδα, αλλά γενικότερα. Μιλάνε λες και το σεξ είναι κάτι κακό, σαν είναι προσβλητικό για μια γυναίκα να το θέλει απ'αυτήν ένας άντρας και σαν να μην το επιδιώκει μια γυναίκα πραγματικά -κάτι που απέχει παρασάγγας από τη πραγματικότητα.

Θέτοντας ως βάση την αντίληψη αυτή, βγάζουν τους άντρες κακούς με το "επιχείρημα" ότι βλέπουν τις γυναίκες ως μηχανές του σεξ (αυτού του τόσο χυδαίου και προσβλητικού πράγματος) και τίποτα περισσότερο -εξίσου μεγάλη αρλούμπα με το ότι οι γυναίκες βλέπουν τους άντρες σαν πορτοφόλια. Ακόμα και αν ισχύει σε πολλές περιπτώσεις, ο ισχυρισμός καθ'αυτός δεν παύει να είναι μια ηλιθιότητα. Δεν ισχύει για όλους - δεν είναι όλοι έτσι. Δύσληπτο;

Πάντως αυτό το γεγονός και μόνο παρέχει, νομίζω, αρκετή ένδειξη για το πόσο συχνά έρχονται οι εν λόγω "φεμινίστριες" σε επαφή με άντρες. Δεν το λέω ούτε για να τις προσβάλω, ούτε για να το παίξω κακός· το λέω γιατί δεν μπορώ να καταλήξω κάπου αλλού. Και, δυστυχώς για εκείνες, πέφτω μέσα.

7. Η συνειδητή μισανδρία

Είναι πρακτικά αδύνατον να ασχολείσαι διαρκώς με τον "σεξισμό" εκ μέρους των αντρών που, στις περισσότερες περιπτώσεις, τον επινοείς μέσω υπεραναλύσεων χαρακτηριζόμενων από λανθασμένη χρήση της λογικής, και να μην σε διακατέχει τουλάχιστον αντιπάθεια για το αντρικό φύλο.

Απόδειξη της μισανδρίας τους πέραν αυτού του γεγονότος, είναι η πεποίθηση ότι το να προσπαθεί μια γυναίκα να αρέσει στο άλλο φύλο είναι κάτι λάθος, ένα αποτέλεσμα της πατριαρχικής πλύσης εγκεφάλου (δεν είναι δηλαδή κάτι το απολύτως φυσιολογικό που συμβαίνει ούτως ή άλλως και στα δύο φύλα). Το να προσέχει λοιπόν κάποια την εμφάνισή της για άλλον λόγο πέρα από το να αρέσει στον εαυτό της είναι κάτι το κατακριτέο για τις σούπερ-φεμινίστριες.

Δεδομένου ότι για να είναι ηθικά κατακριτέο να θες να αρέσεις σε κάποιον πρέπει πρώτα αυτός ο κάποιος να είναι ανάξιος λόγου και κατώτερός σου, πού καταλήγουμε; Στο ότι η πεποίθηση πως η γυναίκα δεν πρέπει να αλλάζει τον εαυτό της για να είναι αρεστή στους άνδρες, ανάγεται στη μισανδρία τους.

Το νεοφεμινιστικό καραγκιοζιλίκι των αξύριστων ποδιών και των περιττών κιλών είναι ένα παράδειγμα του τι εννοούν όταν λένε πως μια γυναίκα δεν χρειάζεται να φτιάχνεται για να γίνεται αποδεκτή απ'το άλλο φύλο.

Οι εν λόγω σούπερ-φεμινίστριες, έχοντας σιχτιρίσει απ'την απόρριψη και το ξεφτιλίκι εκ μέρους των ανδρών και καθώς ούτε ο πατέρας τους δεν τους έδωσε τη πρέπουσα σημασία, μετατρέπουν την κατάντια του να μην είσαι σε θέση να βελτιώσεις τον εαυτό σου σε ιδεολογία του να "μη θες", γιατί οι άλλοι πρέπει να σε αποδεχτούν όπως είσαι (lol). Μια ιδεολογιοποιημένη μορφή της ελεεινότερης αθλιότητας.

8. Οι σκόπιμες παρερμηνείες γεγονότων, λεγόμενων ή πεπραγμένων

Είδαμε παραπάνω μερικά παραδείγματα. Μέσω εκτενών υπεραναλύσεων που στηρίζονται σε ουρανοκατέβατους συνειρμούς, οι νεοφεμινίστριες εντοπίζουν σεξισμό εκεί που κανένας λογικός δεν θα έβλεπε. Δεν είναι τυχαίο που για να εντοπίσεις σεξισμό στη πλειοψηφία των περιπτώσεων χρειάζεται υπερανάλυση: όσο πιο πολύ αναλύεις ένα θέμα, τόσο πιο εύκολο είναι χρησιμοποιώντας λογικοφανή επιχειρήματα να οδηγηθείς στα συμπεράσματα που σε βολεύουν. Εξάλλου, υπάρχουν πολλές λογικές και το σε ποια συμπεράσματα θα οδηγηθείς εξαρτάται από τις βάσεις που θα θέσεις εξαρχής -κάτι που εκμεταλλεύονται κατά κόρον οι σούπερ-φεμινίστριες.

Ένα ακόμα παράδειγμα παρερμηνείας (έστω και χωρίς ιδιαίτερη αναλυσούλα) που θα μπορούσα να προσθέσω είναι το ότι έβγαλαν σεξιστή τον Matt Taylor επειδή φορούσε μια μπλούζα που απεικόνιζε γυμνές γυναίκες. Εδώ τίθεται πάλι το ζήτημα της προσέγγισης: θα μπορούσαν να αντιλαμβάνονται την μπλούζα ως ένδειξη εκ μέρους του Matt Taylor ότι θαυμάζει την ανωτερότητα της γυναικείας ομορφιάς. Προτίμησαν όμως να το εκλάβουν ως ένδειξη σεξισμού και μισογυνίας, γιατί στο παιδικό τους μυαλουδάκι υπάρχει πόλεμος ανάμεσα στα δύο φύλα -ακριβώς όπως όταν ήμασταν στο νηπιαγωγείο και παίζαμε σερπαντινοπόλεμο "αγόρια vs κορίτσια".

Τυπικά, οι παρερμηνείες αυτές αποτελούν προϋπόθεση για το 2ο χαρακτηριστικό (εντοπισμός σεξισμού εκεί που δεν υπάρχει), αλλά μπορεί να υπάρξει και για εντοπισμό... άλλων πραγμάτων. Εγκεφαλοπλυμένων "θυμάτων της πατριαρχίας", φερ'ειπείν.


Αντί επιλόγου

Σκοπός μου ήταν να εκφράσω κάποιες σκέψεις πάνω στο σύγχρονο φεμινιστικό κίνημα. Ήταν κάτι που ούτως ή άλλως θα έκανα κάποια στιγμή. Η συγκεκριμένη σελίδα μου έδωσε απλά την αφορμή, και χρησιμοποίησα ως σημείο εκκίνησης κάποια πρόσφατα ποστς τους, με αποτέλεσμα να βγει ένα υπερβολικά εκτενές κείμενο.

Δεν εκφράζω ακριβώς τις προσωπικές μου απόψεις, εν προκειμένω· πιο πολύ τις παρατηρήσεις μου. Τα χαρακτηριστικά που ανέφερα στο τέλος είναι αυτά που εντοπίζει κάποιος στο νεοφεμινιστικό κίνημα βλέποντάς το νηφάλια, και σίγουρα δεν φταίω εγώ αν έχουν έτσι τα πράγματα. Αν έχω δίκιο που θάβω έτσι το κίνημα (που μάλλον έχω), για αυτό ευθύνονται οι αναφερθείσες σούπερ-φεμινίστριες και όχι ο δικός μου "σεξισμός".

Θα έλεγε κανείς ότι είναι χάσιμο χρόνου η ενασχόληση με αυτές τις περιθωριακές· ότι δεν αξίζει να σπαταλήσει κάποιος ώρα απ'τη ζωή του γράφοντας κατεβατούς. Παρόλο που αυτή η αντιμετώπιση έχει λογική όταν πρόκειται για άτομα που ούτως ή άλλως ελάχιστοι παίρνουν στα σοβαρά (πάντα υπάρχουν οι πυροβολημένοι άλλωστε), σε μια εποχή που το να είσαι φεμινιστής είναι μόδα δεν είναι και ανούσιο να ξεκαθαρίζουμε κάποια πράγματα για το τι είναι και τι δεν είναι φεμινισμός.

Αυτές που υποστηρίζουν τέτοιες απόψεις δεν είναι φεμινίστριες· είναι ένα τσούρμο συμπλεγματικών κορασίδων που ζητιανεύουν τη σημασία που δεν τους έδωσε ο πατέρας τους. Κατ'εμέ, οι συμφωνούντες με τις απόψεις τους είναι ακόμα πιο μισογύνηδες από τους συνειδητούς φαλλοκράτες για τους προαναφερθέντες λόγους. Και, παρόλο που ελάχιστοι υιοθετούν τις πεποιθήσεις τους αυτούσιες, είναι εμφανής η επιρροή τους στις απόψεις των απανταχού υποστηρικτών των γυναικείων δικαιωμάτων.

Ο νεοφεμινισμός είναι μια μασκαρεμένη μορφή μισογυνίας. Οι γυναίκες για τους φεμινιστές καριέρας είναι ένα σύνολο χαζών, άβουλων όντων που οι άντρες έχουν ως κρέατα για πήδημα, που έχουν εγκεφαλοπλυθεί από την "πατριαρχία", και που έχουν ανάγκη από φεμινιστές-"σωτήρες" για να μάθουν τα δικαιώματά τους, και το τι είναι σωστό και τι όχι. Από μόνες τους δεν είναι σε θέση να ξέρουν.

Ο φεμινισμός κάποτε ήταν ένα σωστό -και αναγκαίο- κίνημα. Το σημερινό έκτρωμα υπάρχει, όχι επειδή οι γυναίκες του δυτικού κόσμου είναι καταπιεσμένες, αλλά γιατί οι φεμινιστές καριέρας έπρεπε κάπως να συνεχίσουν να πουλάνε τα βιβλία τους. Κατά βάθος, έχουν ανάγκη τον σεξισμό γιατί χωρίς αυτόν δεν θα είχαν τίποτα να ασχοληθούν.

Αν υπάρχουν πραγματικοί μισογύνηδες στον κόσμο αυτοί είναι οι αντιμετωπίζοντες τις γυναίκες ως πρόβατα.


~George