Δυο λόγια περί gay-pride

Ποτέ δεν είχα ζόρια με τους gay και τις λεσβίες, και βασικά είναι από τις πιο άκακες και αδικημένες κατηγορίες ανθρώπων.

Αιώνες τώρα περιθωριοποιούντο για μια επιλογή που δεν έκαναν, και ακόμα και σήμερα σε πολλά μέρη της γης θανατώνονται (!!) για λόγους που ούτε οι ίδιοι οι δολοφόνοι τους δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν επακριβώς.

Πάντοτε θεωρούσα την ομοφοβία ως μια από τις πιο παράλογες μορφές διακρίσεως, γιατί σε αντίθεση με άλλες κατηγορίες περιθωριοποιημένων, οι ομοφυλόφιλοι (γκεΐκουλες, αν προτιμάτε) δεν πείραζαν κανέναν και έκαναν ακριβώς αυτό που κάνουν και οι straight -ακολουθούσαν τις έμφυτες σεξουαλικές τους ορμές.

Αλλά το gay pride είναι αηδιαστικό και αρρωστιάρικο -σε βαθμό που λερώνει την εικόνα των ομοφυλόφιλων ακόμα περισσότερο.

Ο σκοπός αυτής της εκδήλωσης θα έπρεπε να είναι να φανεί πως οι ομοφυλόφιλοι είναι και αυτοί κανονικοί άνθρωποι, και αντί αυτού αποτελεί ένα πάρτυ εκφυλισμού, "έξαλλων" styles, τατουάζ, σκουλαρικιών, veganικών κλαπαρχιδιών, και ηλίθιων συνθημάτων.

Με αυτό το καραγκιοζιλίκι, αντί να ακούει κάποιος για ομοφυλοφιλία και να σκέφτεται έναν... νορμάλ τυπάκο με εναλλακτικές προτιμήσεις, το μυαλό του πηγαίνει σε σκουλαρικάτους κοκκαλιάρηδες με μπούρδες γραμμένες με πόσκα στη κοιλιά, και τατουαζόγριες με πατσόκιλα που γλωσσοφιλιούνται στη κάμερα.

Πιότερο προκαλείτε περισσότερη ομοφοβία παρά τη "νικάτε".

Δεν λέω να μη κάνετε gay pride. Απλά, καν'τε το λιγότερο αηδιαστικά μπας και αλλάξετε τη γνώμη των ομοφοβικών αντί να την επιβεβαιώσετε.

Αυτά.