Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

Το άκρον άωτον του παραλογισμού

Το άκρον άωτον του παραλογισμού είναι μερικοί χαρτοφυλακοφόροι γραβατόπουστες να είναι σε θέση να αποφασίζουν για το μέλλον δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων και οι τελευταίοι να μην μπορούν παρά να ελπίζουν στο έλεός τους. Να χρησιμοποιούν έθνη ολόκληρα ως πειραματόζωα στα οικονομικά τους πειράματα, να καθορίζουν το βιωτικό επίπεδο και τη πιθανότητα αξιοπρεπούς διαβίωσής τους και να είναι σε θέση να περιορίσουν ακόμα και την πιθανότητα βιολογικής επιβίωσης των μελών τους, όλα αυτά σε χαλαρές συναντήσεις με τους ομοίους τους.

Και όλα αυτά για να επωφεληθεί μια κάστα εκφυλισμένων υπανθρώπων που επειδή έτυχε να γεννηθούν σε οικονομικά ευημερούσες οικογένειες, η αξία της ύπαρξής τους κατεστάθη υψηλότερη απ'την της δικής μας.

Το άκρον άωτον του παραλογισμού είναι μερικά σκατόψυχα, νοητικώς στερημένα, μίζερα και αποκτηνωμένα σκουπίδια να αποφασίζουν για το μέλλον παιδιών -αξιόλογων παιδιών- πριν καν αυτά γεννηθούν. Nα ελαχιστοποιούν την πιθανότητα να ανελιχθούν κοινωνικά και να ζήσουν αξιοπρεπώς, στο όνομα μιας δήθεν οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης που δημιούργησαν οι κρατικοί παράγοντες, οι μεγαλοκαρχαρίες και οι τραπεζίτες -η βιολογική σαβούρα που απαρτίζει τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα- για την οποία καλούνται οι λαοί να πληρώσουν.

Όλα αυτά για μερικά ψωρολεφτά. Ναι, αυτά τα κωλόχαρτα που έχει πιάσει ο κάθε βρωμιάρης αφότου έχει σκουπιστεί χωρίς να πλύνει τα χέρια του. Όλα αυτά για τα κέρδη μερικών μουνόπανων. Καλείσαι να πεινάσεις για να αυξήσουν αυτοί τις περιουσίες τους.

Αυτοί που σου έφαγαν τα λεφτά θα συνεχίσουν να ζουν πλουσιοπάροχα, φοβισμένε ελληνάκο. Αυτοί που ψήφιζες για να διοριστείς κάπου με αποτέλεσμα να σου λένε ανερυθρίαστα πως "μαζί τα φάγατε", θα εξακολουθήσουν να ξοδεύουν σε μια μέρα όσα βγάζεις εσύ σε ένα μήνα. Όλοι αυτοί θα τα σπάνε στα μπουζούκια με τα καθυστερημένα και βοθρόψυχα σκουπιδοπούτανα που τους συνοδεύουν και σε κοιτάζουν και αφ'υψηλού, ενώ εσύ θα παρακαλάς για πενταροδεκάρες. Και θα είσαι και χαρούμενος αν σου δίνονται.

Τα παραπάνω ενόσω τα προαναφερθέντα πιθηκοειδή κρέμονται απ'τα αρχίδια σου και ζουν χάρη σε εσένα.

Τι θα κάνεις, ελληνάκο; Τι θα κάνεις για αυτόν τον παραλογισμό;

Η μια σου εναλλακτική είναι να οργανωθείς σε μικρές, αυτόνομες κοινότητες, που ζουν από αυτά που παράγουν, αλλά είναι ουτοπία και είσαι πολύ βολεμένος στη μεγαλούπολη για να ζήσεις έτσι. Η άλλη είναι να αγωνιστείς για μια αριστερή και ανθρωπιστική Ευρώπη, αλλά είναι ουτοπία και δεν θες να γίνεις "ανατολικό μπλοκ". Δεν σου χρειάζονται οι αλλαγές στη τελική.

Εσύ εξάλλου είσαι γεννημένος για μεγάλα πράγματα. Κάποτε θα γίνεις και εσύ ένας απ'τους καθορίζοντες τις ζωές των εκατομμυρίων, σωστά; Κάποτε θα γίνεις ο νέος Ωνάσης. Ω, αλήθεια, το υπάρχον σύστημα σου δίνει τη δυνατότητα -έχεις τις ευκαιρίες. Κατά βάθος είσαι επιχειρηματική διάνοια και θα γίνεις μεγάλος. "Αλλαγές" και "επαναστάσεις", μα τι ρομαντικούρες είναι αυτές; Μόνο κάτι κωλόπαιδα ελπίζουν σε αλλαγές στις μέρες μας.

Ας μην παραλογιζόμαστε, στον κόσμο αυτό του παραλόγου, ελπίζοντας σε αλλαγές. Ας δείξουμε ωριμότητα και λογική. Ας ελπίσουμε ότι οι γραβατοφόροι θα μας λυπηθούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου