Μαλάκες, τι στο πούτσο; Τρεις μέρες μετά και εξακολουθούν να ασχολούνται με το κάψιμο της σημαίας στις πορείες για το Πολυτεχνείο! Πόση ειδωλολατρεία σας δέρνει ρε παττροιοτταις;
Είμαι κατά του καψίματος της σημαίας (για λόγους που εξηγώ και παρακάτω), αλλά...
Η σημαία, αγαπητοί μου ειδωλολάτρες, δεν είναι κάτι το "ιερό", παρά κάτι που διδάχθηκες στη παιδική σου ηλικία να θεωρείς ως τέτοιο και σκαλώνεις μ'αυτή τη πεποίθηση για όλη σου τη ζωή. Αν οι γονείς σας είχαν ένα τροχαίο όταν ήσασταν βρέφη και σας υιοθετούσε μια οικογένεια Βουλγαρων, θα διδασκόσασταν να θεωρείτε "ιερή" τη Βουλγαρική σημαία αντί της Ελληνικής.
Τι θέλω να πω μ'αυτό;
Ότι ακριβώς όπως οι σκύλοι του Παβλοφ (νο οφφενς) διδάχθηκαν να τους τρέχουν τα σάλια όποτε άκουγαν καμπανάκι, έτσι και εσείς διδαχθήκατε να συγκινείστε όποτε βλέπετε τη σημαία, και να μισείτε όποιον τη καίει.
Η ιερότητα της σημαίας δεν είναι κάτι το υπαρκτό, ούτε κάτι στο οποίο καταλήγεις δια της λογικής, παρά κάτι που σου βάζουν στο κεφάλι όταν είσαι μπεμπέ και υφίσταται *αποκλειστικά και μόνο στη φαντασία σου*.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
ΔΕΝ λέω πως η σημαία δεν έχει αξία ή είναι τελείως για πέταμα. Οι σημαίες και τα σύμβολα έχουν σκοπό ύπαρξης -και αυτός δεν είναι άλλος από το να σου θυμίζουν πως υπάρχουν πράγματα πιο σημαντικά από το τομάρι σου.
Προσωπικά, όταν βλέπω τη σημαία, αν και δεν αισθάνομαι συγκίνηση, ούτε τη θεωρώ ιερή, σκέφτομαι πως υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι πιο σημαντικά από τη πάρτη μου. Το κοινωνικό σύνολο στο οποίο υπάγομαι, ο λαός με τον οποίο μεγάλωσα, το μέρος στο οποίο ζω, μαζί με τα καλά τους και τα κακά τους, όλα αυτά έχουν μεγαλύτερη αξία από τον τυπά που με κοιτά στον καθρέφτη.
Το θέμα είναι, πως ενώ εγώ την έχω ταυτίσει με έναν λαό (έστω και σκάρτο) κάποιοι άλλοι την έχουν ταυτίσει με τον Άδωνη, τον Τσίπρα, τον Μαρινάκη, τον Μπόμπολα, και άλλους συμπαθέστατους.
Τη στιγμή που, ως ανεφέρθη, η αξία ενός συμβόλου δεν είναι κάτι που υπάρχει αντικειμενικά -και είναι, ως ανεφέρθη, κάτι φανταστικό-, ο καθένας στον δικό του, υποκειμενικό, κόσμο μπορεί να του δώσει άλλο βάρος.
Για εσάς, η σημαία είναι κάτι ιερό (αξία θετική). Για εμένα, είναι κάτι σχεδόν αδιάφορο, που όμως μου θυμίζει ότι ανήκω κάπου (αξία κάπως πιο πάνω από ανύπαρκτη). Για άλλους όμως, είναι το σύμβολο αυτών που μας γαμάνε τη ζωή (αξία αρνητική).
Αντί να τα βάζετε με αυτούς που τη καίνε... βαλ'τε τα με αυτούς και αυτά που ευνόησαν την ύπαρξη ατόμων που δίνουν αρνητική αξία σε κάτι που κανονικά θα θεωρούσαν ως σημαντικό, ή και "ιερό".
Πάντως... και να μην καιγόταν από εκείνους θα κατέληγε σε κάποιον σκουπιδότοπο, όπως και τα περισσότερα σημαιάκια που αγοράζετε για να ανεμίσετε μια-δυο μέρες προτού τα πετάξετε. Προτείνω να κάνετε ό,τι και οι ισλαμιστές -που δεν πετάνε ποτέ αντίγραφο του κορανίου και τα μαζεύουν μάλιστα σε βιβλιοθήκες που υπάρχουν αποκλειστικά για πανάρχαια κορανια.
Είμαι κατά του καψίματος της σημαίας (για λόγους που εξηγώ και παρακάτω), αλλά...
Η σημαία, αγαπητοί μου ειδωλολάτρες, δεν είναι κάτι το "ιερό", παρά κάτι που διδάχθηκες στη παιδική σου ηλικία να θεωρείς ως τέτοιο και σκαλώνεις μ'αυτή τη πεποίθηση για όλη σου τη ζωή. Αν οι γονείς σας είχαν ένα τροχαίο όταν ήσασταν βρέφη και σας υιοθετούσε μια οικογένεια Βουλγαρων, θα διδασκόσασταν να θεωρείτε "ιερή" τη Βουλγαρική σημαία αντί της Ελληνικής.
Τι θέλω να πω μ'αυτό;
Ότι ακριβώς όπως οι σκύλοι του Παβλοφ (νο οφφενς) διδάχθηκαν να τους τρέχουν τα σάλια όποτε άκουγαν καμπανάκι, έτσι και εσείς διδαχθήκατε να συγκινείστε όποτε βλέπετε τη σημαία, και να μισείτε όποιον τη καίει.
Η ιερότητα της σημαίας δεν είναι κάτι το υπαρκτό, ούτε κάτι στο οποίο καταλήγεις δια της λογικής, παρά κάτι που σου βάζουν στο κεφάλι όταν είσαι μπεμπέ και υφίσταται *αποκλειστικά και μόνο στη φαντασία σου*.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
ΔΕΝ λέω πως η σημαία δεν έχει αξία ή είναι τελείως για πέταμα. Οι σημαίες και τα σύμβολα έχουν σκοπό ύπαρξης -και αυτός δεν είναι άλλος από το να σου θυμίζουν πως υπάρχουν πράγματα πιο σημαντικά από το τομάρι σου.
Προσωπικά, όταν βλέπω τη σημαία, αν και δεν αισθάνομαι συγκίνηση, ούτε τη θεωρώ ιερή, σκέφτομαι πως υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι πιο σημαντικά από τη πάρτη μου. Το κοινωνικό σύνολο στο οποίο υπάγομαι, ο λαός με τον οποίο μεγάλωσα, το μέρος στο οποίο ζω, μαζί με τα καλά τους και τα κακά τους, όλα αυτά έχουν μεγαλύτερη αξία από τον τυπά που με κοιτά στον καθρέφτη.
Το θέμα είναι, πως ενώ εγώ την έχω ταυτίσει με έναν λαό (έστω και σκάρτο) κάποιοι άλλοι την έχουν ταυτίσει με τον Άδωνη, τον Τσίπρα, τον Μαρινάκη, τον Μπόμπολα, και άλλους συμπαθέστατους.
Τη στιγμή που, ως ανεφέρθη, η αξία ενός συμβόλου δεν είναι κάτι που υπάρχει αντικειμενικά -και είναι, ως ανεφέρθη, κάτι φανταστικό-, ο καθένας στον δικό του, υποκειμενικό, κόσμο μπορεί να του δώσει άλλο βάρος.
Για εσάς, η σημαία είναι κάτι ιερό (αξία θετική). Για εμένα, είναι κάτι σχεδόν αδιάφορο, που όμως μου θυμίζει ότι ανήκω κάπου (αξία κάπως πιο πάνω από ανύπαρκτη). Για άλλους όμως, είναι το σύμβολο αυτών που μας γαμάνε τη ζωή (αξία αρνητική).
Αντί να τα βάζετε με αυτούς που τη καίνε... βαλ'τε τα με αυτούς και αυτά που ευνόησαν την ύπαρξη ατόμων που δίνουν αρνητική αξία σε κάτι που κανονικά θα θεωρούσαν ως σημαντικό, ή και "ιερό".
Πάντως... και να μην καιγόταν από εκείνους θα κατέληγε σε κάποιον σκουπιδότοπο, όπως και τα περισσότερα σημαιάκια που αγοράζετε για να ανεμίσετε μια-δυο μέρες προτού τα πετάξετε. Προτείνω να κάνετε ό,τι και οι ισλαμιστές -που δεν πετάνε ποτέ αντίγραφο του κορανίου και τα μαζεύουν μάλιστα σε βιβλιοθήκες που υπάρχουν αποκλειστικά για πανάρχαια κορανια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου